Mieke Kosters: niet afzien, wel afvallen

Ruim 10 jaar geleden begon Mieke Kosters met afvallen. Haar hele leven hield zij zich al bezig met diëten. Ze viel 18 kilo af en is deze kilo's nooit meer aangekomen. Haar geheim: afvallen zonder dieet. Inmiddels heeft zij al 250.000 boeken verkocht en ligt haar nieuwste boek alweer in de vituele schappen: In 20 minuten van XL naar S.

250.000 boeken

Ondertussen is dit jouw zevende boek alweer en je heb al meer dan 250.000 boeken verkocht. Wat blijft jou triggeren om kookboeken te blijven schrijven en uitgeven?
In 20 minuten Van XL naar S is inderdaad m’n zevende afslankboek. Maar slechts mijn tweede receptenboek. In mijn eerste boeken gaat het veel meer over de psychologie achter je eetgedrag. Wat doen slanke mensen anders dan mensen die altijd aan de lijn of te zwaar zijn. En hoe kun je dat slanke eetgedrag kopiëren. Dat is de kern van mijn aanpak. De recepten zijn vooral ter inspiratie.

Waarin verschilt In 20 minuten van XL naar S met het vorige boek?
Het zijn 200 nieuwe recepten, die -en dat is anders dan in het vorige boek-, allemaal binnen 20 minuten op tafel staan. Het boek is gericht op de drukke vrouw (en man) die wel graag lekker en gezond wil eten, samen met het hele gezin, maar die niet al te veel tijd heeft om te koken. Net als ikzelf dus.

In jouw boek heb je verschillende recepten in diverse kledingmaten. Wat is het verschil tussen een maaltijd die aangeduid wordt met XS en die met XL?
Met XS en S maaltijden val je af. Die recepten bevatten weinig kcal. XL maaltijden juist veel. Het maatsysteem is bedoeld om je leven makkelijk te maken (je hoeft zelf geen kcal te tellen) en om je inzicht te geven. Een dag is niet verpest na een XL ontbijt, je compenseert dat eenvoudig met een XS lunch. Zo vind je op een eenvoudige manier balans in je eetpatroon en maak je bewuste keuzes. Dat is de basis voor een slanke levensstijl.

Volhouden

Veel mensen beginnen goed met gezond eten, maar hebben moeite met het volhouden hiervan. Wat is jouw tip om het vol te houden?
Het belangrijkste is dat je niet gaat diëten. Niet je hele eetpatroon in één keer omgooien, eten volgens andermans regels, apart eten, streng zijn, voedingsmiddelen uitsluiten. Allemaal voorbeelden van dieetdenken, dat is slechts tijdelijk effectief: niemand houdt een leven lang afzien vol. Het gaat erom dat je je mindset verandert: je mag alles, je wilt het niet altijd. Je kiest voor wat jij echt wilt: wél het allerlekkerst, niet al het lekkers. Met kleine stapjes maak je aanpassingen in je eetpatroon waarvan je blij wordt. Want: als je dan minder gaat eten, eet dan tenminste de dingen die jij lekker vindt. De beste dieetgoeroe ben jezelf.

Je zegt dat bij jou het kwartje viel dat je niet moet afzien, maar zelf slanke keuzes moet maken. Hoe blijf je telkens zo standvastig en kun je telkens opnieuw toch de ‘slanke keuzes’ kiezen?
Ik ben helemaal niet altijd standvastig. Dat is niemand. Ik vind alleen mezelf ook niet meer zielig omdat ik keuzes maak. Ik heb echt geaccepteerd dat je in het leven nu eenmaal niet alles kunt eten wat voorbijkomt, als je slanker wilt zijn. Dat vind ik niet erg, dat is een keuze. Vroeger was elke ‘nee’ tegen iets lekkers een opoffering voor me, of een grootse prestatie. Ik eet heus nog weleens te veel. Maar dan pak ik de regie daarna weer terug. Ik maak te veel eten niet meer zo groot in m’n hoofd (FALEN!). Nee. Het hoort er gewoon bij, en keuzes maken ook. De frustratie is eraf. Sterker nog, ik geniet veel meer van eten nu ik bewuster kies.

Een man en drie jonge kinderen

Als je een recept uit In 20 minuten van XL naar S zou moeten aanbevelen die je steeds maar blijft maken. Welke is dat dan? En waarom dit recept?
Ik maak zelf de salade met bulgur en blauwe bessen (blz. 77) vaak voor de lunch. Heel erg lekker en makkelijk. ‘s Avonds eten wij regelmatig de Turkse pizza. Die vinden m’n kinderen ook enorm lekker.

Je hebt een man en drie jonge kinderen. Eten zij met jou mee of sta je vaak meerdere maaltijden te bereiden?
Ik heb ook in de tijd dat ik afviel, nooit anders gekookt. Juist niet. Het punt is, ook al eet je pannenkoeken of pizza, je hebt altijd een keuze in hoeveel je eet. Apart eten, zou ik nooit volhouden, ik heb al te weinig tijd om één behoorlijke maaltijd te bereiden. Het is nergens voor nodig.

Tot slot, blijft het bij het zeven boeken? Of blijven de ideeën komen en blijf je je recepten uitgegeven?
De ideeën blijven komen. Er zijn zoveel manieren om mensen te helpen die regie op het eigen eetgedrag te pakken. En dat blijft me boeien: aan welke knopjes in iemands hoofd kun je draaien, zodat iemand het doet: keuzes maken, voor zichzelf kiezen, lekker eten én slank zijn. Daarover ben ik nog lang niet uitgeleerd en dus uitgepraat.

Al benieuwd naar de twee bovenstaande recepten? Boerenkool Mexican style en Wentelteefjes met gegrilde cherrytomaten vind je hier en hier.