Napels En De Amalfikust Boek
Column

De zilveren lepel: Napels en de Amalfikust

Van de succesvolle kookboekenserie De zilveren lepel is onlangs Napels en de Amalfikust verschenen. Het zoveelste Italiaanse kookboek, dachten we. Nou nee, dit gebied ten zuiden van Rome, ook wel eens gekscherend ‘Afrika’ genoemd, heeft een bijzondere keuken.

Het boek beslaat naast Napels ook de provincies Caserta en Salerno (met de Amalfikust) en de twee provincies Avellino en Benevento, die zijn samengevoegd. Het boek is zodoende in vier hoofdstukken verdeeld. De ideale combinatie van klimaat en topografie van deze Campanië regio proeven we terug in de verschillende streekgerechten. Een ideaal boek dus, om vast in de vakantiestemming te komen.

Gevarieerd aanbod
De autoroute langs de Amalfikust is prachtig. Het dorp Amalfi staat op de werelderfgoedlijst van UNESCO. De grond is vruchtbaar en staat bekend om de productie van citroenen die gebruikt worden voor limoncello maar ook in hartige gerechten. De wereldberoemde mozzeralla di bufala kaas komt eveneens uit deze streek, Caserta genaamd. Napels is de op twee na grootste stad van Italië en zowel het espressoapparaat als de pizza komen hier vandaan. Maar Napolitanen zijn ook zoetekauwen en bereiden allerlei soorten gebak, bij voorkeur rond traditionele feesten. Naast heerlijke versgevangen vis uit de zee wordt er in de binnenlanden veel gekookt met varkensvlees.

Festivals
In het boek vind je een lijst met culinaire festivals. Zo is er in juli het gevulde-paprikafestival in San Martino Sannita en het fusilli- en pecorinofestival in Ceppaloni. Het aubergine-met-chocolade festival is in augustus. Volgens de legende doopten monniken gebakken aubergine in een donkere likeur. Deze likeur werd later vervangen door chocolade. De delicatesse was zo bijzonder dat deze alleen met Maria Hemelvaart gegeten werd. Nu is er dus een festival aan gewijd. De regionale soepkookwedstrijd in Irpino wordt in maart georganiseerd.

Recepten
Recepten met konijn van het eiland Ischia wisselen elkaar af met die van verse polpo uit Santa Lucia.
Ansjoviskoekjes (gonfietti) met citroen lijkt ons een heerlijke appetizer. Voor vega’s is er onder andere een salade, voor de vleesloze maaltijd, ooit verplicht op kerkelijke vastendagen. Ingrediënten als artisjokken, abrikozen en friarielli (Napolitaanse broccoli) maar ook hazelnoten worden besproken.
Je krijgt uitleg over de herkomst van bijvoorbeeld babà, een zacht, luchtig gistgebak, genoemd in het eerste Italiaanse kookboek uit 1836 en taralli, ringen gemaakt van gistdeeg met venkelzaad, amandelen, reuzel en soms wijn. Verschillende pastataarten passeren de revue evenals de diverse pizzavormen die in onze beleving meer op taarten lijken dan op de authentieke pizza zoals wij die kennen. Natuurlijk ontbreekt het basisrecept voor de van origine Napolitaanse pizza niet in dit boek. Tussen de hoofdstukken en recepten door lees je van alles over dit bijzondere gebied.

Al met al weer een heerlijke aanvulling op De zilveren lepel serie die we al in de kast hebben staan!