Voor politiek gewin is het makkelijk om de discussie over leven, in leven houden en euthanasie emotioneel naar je hand te zetten: altijd kijken of er nog kans op leven is, en o wee als je daar het kostenaspect bij haalt. Langzaam maar zeker hoor je artsen andere standpunten innemen. Dat kwaliteit van leven belangrijker is dan lengte van leven, bijvoorbeeld.
Overleven gaat over leven
Arts Ivan Wolffers durft de thematiek vrij van hobbels op tafel te leggen. Bij hem is prostaatkanker geconstateerd en hij leeft daar nu al jaren mee. Overleven gaat over leven en hij neemt zichzelf als uitgangspunt. In zijn boek onderzoekt hij waarom de mens onder alle omstandigheden overleeft en of kwaliteit eigenlijk niet beter is dan kwantiteit. Wat is de invloed van de mens op zijn omgeving? Wolffers bespiegelt meteen ook maar alles: vanaf de oerknal tot de onvermijdelijke dood van het individu, of zelfs van de hele mensheid.
Persoonlijke kijk
Wolffers kijkt vanwege zijn uitgezaaide prostaatkanker de dood al jaren in de ogen en dat doet hem veel bewuster leven en nadenken. In Overleven loopt hij alle stappen langs. Als je begint bij de oerknal en eindigt bij de rol van de huidige samenleving kan dat niet anders dan met zevenmijlslaarzen aan. Voordeel is dat hij daarom bij iedere stap alleen maar de hoofdzaken kan noemen. Nam hij de bijzaken ook mee, dan werd het de twintigdelige Winklerprins.
Screening
Als het op het hier en nu aankomt, stelt Wolffers onder meer de huidige kankerscreening ter discussie. Borstonderzoek, bijvoorbeeld, brengt 80% onnodige paniek teweeg terwijl langdurig onderzoek geen verbeterde levensverwachting laat zien. En zelfonderzoek, zo kort voor het slapen gaan, is al helemaal onzin; je slaapt er alleen wel slecht van. Als je dat terug pakt naar de samenleving, willen we wel een McDonald's en SUV, maar zijn goed slapen, een paar keer in de week niet te fanatiek sporten, met mate en regelmatig eten, niet roken en niet drinken heel wat moeilijker bespreekbaar. Terwijl 70% van alle kankers terug te voeren zijn op ‘geen toeval’.
Overleven
We zijn in aanleg gewoon zoogdieren. Overleven is in basis niet meer dan eten, ademen en voortplanten. Daar zetten we feitelijk alles voor opzij. Vrouwen en kinderen eerst? Bij de Titanic pakte dat zo uit omdat de kapitein die opdracht gaf, maar uit onderzoek van achttien scheepsrampen blijkt het percentage overleden vrouwen en overlevende mannen het grootst. De kapitein heeft de grootste kans te overleven.
