“Ik ben geen activist,” zegt David Wallace-Wells, auteur van het boek De onbewoonbare aarde, “en ik vind ook wel dat we als diersoort mogen laten blijken dat wij bovenaan de piramide staan en dus kunnen heersen over andere dieren. Maar sinds ik me verdiep in klimaatverandering…”
Jarenlange zoektocht
De onbewoonbare aarde is het gevolg van die jarenlange zoektocht van Wallace-Wells naar de klimaatverandering. Waar het vandaan komt, of dat eerder voorkwam, wat de gevolgen op korte en lange termijn zijn. Het is me nogal een grondig boek geworden, een soort studieboek met maar liefst 73 pagina’s vol met verwijzingen naar boeken, essays, onderzoeken en studies, die Wallace-Wells gebruikte als basis voor zijn boek. Met als conclusie: als we zo doorgaan wordt de aarde onbewoonbaar voor de mens.
Onbewoonbaar
Onbewoonbaar. Niet over een paar honderd jaar. Nee, dat gebeurt al in het leven van de kinderen van nu, als we het tenminste hebben over de westerse wereld. Want elders kent de aarde al in 2030 – over tien jaar – tweehonderdmiljoen klimaatvluchtelingen.
Langzaam maar zeker
We gaan daar stukje bij beetje last van krijgen houdt Wallace-Wells ons voor. Oogsten gaan mislukken door hitte en enorme branden, maar ook veel meer en veel grotere orkanen. Massale verdrinkingen door extreme overstromingen. Wat dacht je van rampen die het natuurlijke voorbijgaan: hagelstenen die vier keer groter zijn dan die we gewend zijn.
