Dit is mijn moeder van Tommy Wieringa is een oprecht verhaal van een fascinerende vrouw met wie het moeilijk samenleven was

Dit is mijn moeder is een van de meest persoonlijke boeken van Tommy Wieringa. Hij geeft niet alleen voor het eerst een boek in eigen beheer uit, maar schrijft ook op een bijzonder open manier over de relatie met zijn moeder. Hij gebruikte eerder al bepaalde aspecten van haar karakter in zijn boeken, maar plaatst haar in nu volledig in de spotlights. Dat licht accentueert de scherpe kantjes, waardoor de complexiteit van de moeder-zoonrelatie alles behalve verdoezeld wordt.

Volmaakt kind van de generatie ‘68

In tegenstelling tot wat de titel doet vermoeden, is het op de cover niet meteen duidelijk wie zijn moeder is. Terwijl een jonge Tommy Wieringa vrolijk in de camera kijkt, is het gezicht van Lia Wiersema (1942-2015) wazig. Het is een foto die een nostalgische sfeer oproept en meteen nieuwsgierig maakt naar haar levensverhaal. De tekst in het boek wordt verrijkt met veel foto’s, wat het lezen extra prettig maakt. Het beeld van de kleurrijke, levenslustige vrouw dat uit die foto’s naar voren komt, wordt genuanceerd in de reeks anekdotes die Wieringa de lezer aanbiedt. Langzamerhand ontstaat een totaalbeeld van de vrouw die Wieringa omschrijft als “een volmaakt kind van de generatie ’68 – egocentrisch en zonder talent voor gehoorzaamheid.”

Zoon van Lia

Zijn moeder kiest resoluut voor zichzelf. Haar avontuurlijke houding dwingt respect af – ook bij haar zoon – maar vormt tegelijk de struikelblok waar Wieringa keer op keer tegenaan botst. Haar eigenzinnige kijk op de wereld zorgt voor een onophoudelijke stroom afmattende discussies. Moeder en zoon zijn hard voor elkaar, maar er is ook nauwelijks verholen trots. Zo worden zijn boeken op de toonbank van haar winkel te koop aangeboden met een sticker met daarop ‘zoon van Lia’, en komt hij op het schoolplein onverschrokken voor haar op. In korte hoofdstukken beschrijft Wieringa niet enkel zijn kinder- en jeugdjaren, maar ook het ziekteproces en de dood van zijn moeder. Dat doet hij in zijn typische tragikomische, poëtische stijl die zowel gestalte geeft aan zijn liefde voor haar, als ruimte schept voor zijn boosheid en onbegrip.

Een must-read

De aaneenschakeling van anekdotes zorgt voor een fragmentarische structuur, die toch nooit chaotisch wordt. Zoals in zijn eerdere boeken is Wieringa’s groot observatievermogen een absolute troef. De details scheppen in elk hoofdstuk de juiste sfeer en zorgen dat de moederfiguur niet afglijdt in een cliché. Tijdens het lezen van Dit is mijn moeder voel je de noodzaak die er was om dit boek te schrijven. Het is een oprecht verhaal van een fascinerende vrouw met wie het moeilijk samenleven was. Hoewel de toon vaak scherp is, is het echter geen keiharde afrekening en heeft Tommy Wieringa ook oog voor zijn eigen aandeel in het verhaal. Dat ook zijn schrijverschap regelmatig aan bod komt, maakt dit boek voor zijn fans een absolute must-read.