Vanuit haar tweede huis op een berg in de Eiffel gaat Pauline Slot op onderzoek uit naar haar jeugdliefde Erik. Ze heeft al zijn brieven meegenomen die hij haar toentertijd heeft gestuurd. Ook heeft ze van Eriks broer een doos met spullen van hem meegekregen. Erik zelf is al jong overleden. Veertig jaar later zijn veel dingen die ze aan elkaar hebben geschreven een verrassing voor haar. In Eerste liefde, laatste hart schrijft ze indringend en openhartig over haar jonggestorven eerste geliefde.
Tijdsgebrek leidde tot vele brieven
Verkering hebben was lastig voor Paulien en Erik. Het waren de jaren zeventig, ze hadden allebei ouders met ouderwetse opvattingen over hun omgang en moesten zich daardoor aan strikte regels te houden. Ook hadden ze beide een druk leven. Eerst gold dat alleen voor Erik, later ook voor Pauline zelf. Des te minder tijd ze samen hadden, des te meer brieven ze schreven aan elkaar. Aan de hand van deze brieven neemt Pauline ons mee terug de tijd in. Ze schreven elkaar over alles wat ze meemaakten, waar ze over nadachten, en ook over hun irritaties aan elkaar. Het is een unieke kijk in het leven van een jong verliefd stel in de jaren zeventig.
