Merlijn was bijna twaalf toen zijn vader, Antonie Kamerling, zelf een einde aan zijn leven maakte. Hij heeft een moeilijke periode gehad, op zijn 15e besloot hij niet meer over zijn vader te praten. Verdriet liet hij niet toe. Het is nu tien jaar later en in al die jaren heeft hij nooit iets van zijn vader op YouTube of Google gezocht. Hij heeft zijn dood nog niet kunnen verwerken. Ook vind hij dat hij nog niets bereikt heeft in zijn leven. Hij is na zijn havo gestopt met school, heeft verschillende baantjes gehad en brengt zijn dagen door met sporten en blowen. Nu wil hij wat van zijn leven gaan maken door eerst zijn vader te leren kennen en zijn dood te verwerken.
Antonie Kamerling werd bekend en populair door zijn rol in de soapserie Goede tijden, slechte tijden. Daarna heeft hij ook in films, series en musicals gespeeld. Hij heeft ook een album uitgebracht met als hoogtepunt de hit ‘toen ik je zag’ uit de serie All-Stars. Voor veel mensen was Antonie Kamerling een held, Merlijn schaamde zich juist voor hem als hij weer op het schoolplein verscheen op blote voeten, in zijn badjas en piano ging spelen. Antonie was excentriek, vooral in zijn manische periodes kwam dat naar boven. Merlijn wist niets van zijn vaders depressies. Als Antonie bij zijn kinderen was kon hij zich daar overheen zetten, pas de laatste jaren bleef hij steeds vaker in bed.
Zoektocht
Merlijn begint zijn zoektocht met zijn vaders naam op Wikipedia in te toetsen. Alle informatie, het beeld- en geluidmateriaal is nieuw voor hem. Het kost hem moeite om het te lezen, kijken en luisteren. Na al die jaren zijn gevoelens weg te hebben gestopt moet hij een manier vinden om er mee om te gaan. Hij beschrijft heel mooi hoe hij steeds weer even pauze moet nemen of weglopen als hij zijn vader hoort of ziet en wat het met hem doet.
Interviews
Merlijn maakte afspraken met familie, vrienden en collega’s van Antonie om over hem te praten. Over de mooie herinneringen maar ook over zijn depressies. Hoe hun het ervaren hebben en er mee omgingen. Iedereen kende Antonie op een andere manier. Het zijn diverse en eerlijke interviews, ze sparen Merlijn niet. Het is mooi om te lezen over hun banden met Antonie. Hij was een bijzondere man, heel getalenteerd en sympathiek. De interviews zijn onder andere met Reinout Oerlemans, Simone Kleinsma, Beau van Ervendorens en natuurlijk Merlijns moeder: Isa Hoes.
Stijl
Nu ik je zie is wat kinderlijk geschreven met veel uitleggen. Maar Merlijn is 21 en geen schrijver. Er staan veel persoonlijke toevoegingen die overbodig zijn, vooral omdat ze vaak hetzelfde zijn. Het maakt het persoonlijk, maar het is net iets teveel. De interviews zijn heel volwassen en diepgaand. Dat heeft hij knap gedaan.
Manisch depressief
Het is niet alleen een boek van een zoon op zoek naar zijn vader, wie heel Nederland kent. Maar ook een boek over hoe het is om met een manische depressie te leven en om met iemand om te gaan die er aan lijd. Het laat beide kanten zien over hoe moeilijk een depressie is. Dat maakt het in meerdere opzichten een interessant boek.
