Recensie: Bij mij aan tafel - Het geluk van thuiskoken

Het boek Bij mij aan tafel – Het geluk van thuiskoken oogt klassiek: een zwart wit foto van de auteur met een bordeauxrode stoffen band met daarop in gouden letters: Nigella Lawson. Echt iets voor het najaar, Sinterklaas en Kerst. Je vindt de recepten van gerechten waar Nigella als kind goede herinneringen aan heeft en die zij het liefst thuis kookt. We lezen dat de (keuken)tafel daarbij een belangrijke rol speelt: een tafel is meer dan een meubel, net zoals eten meer is dan brandstof.

Afwijkende indeling

De trend van een afwijkende indeling, namelijk geen ‘klassieke’ op voor-, hoofd- en nagerecht, is ook in dit boek doorgevoerd. Maar dat mag de pret niet drukken. De inhoud van het boek begint met kleine hapjes en lunchgerechten, gevolgd door groente-, vlees- en visgerechten en eindigt met zoete recepten en vier cocktails!

Kom je daar niet uit dan vind je achterin een uitgebreid register op belangrijkste ingrediënt. Daar is ook aangegeven of een recept vegetarisch, veganistich, zuivel- en/of glutenvrij is.

Ruim 100 recepten

De receptenpagina’s zijn overzichtelijk ingedeeld. Zoals we gewend zijn kloppen de recepten exact maar Nigella adviseert een wat meer spontane en vrije kookstijl. Je krijgt ruim 100 makkelijk klaar te maken recepten, zonder een enorme waslijst aan ingrediënten. Om de recepten te kunnen maken hoef je niet technisch bekwaam, vaardig of deskundig te zijn, zegt ze zelf. De porties zijn flink. Voor Nigella’s gevoel zet zij nooit te weinig eten op tafel. Dat geeft haar een gevoel van vrijheid en luxe.

Het bitter-is-beter-eetgilde

Waar wij van houden bij Nigella’s boeken is haar recht toe recht aan aanpak. Zij geeft en heeft een duidelijke mening. Zo lezen we bij de speltspaghetti met pittige sesampaddenstoelen dat ze geen fan is van volkorenpasta maar wel goed kan leven met spelt-spaghetti, wat goed werkt gezien de Aziatische saus in dit gerecht. En dan, heel praktisch, voegt zij er aan toe: van de restjes maak je in een wip een noedelsalade. Zelf zijn we nieuwsgierig naar gemelli met ansjovis, tomaat en mascarpone. Nigella schrijft dat geen enkele zichzelf respecterende Italiaan tomaten met zaad en al in de pasta gebruikt, maar zij wel! Een favoriet ingrediënt is orzopasta als vervanger voor rijst of aardappelen. Nigella is één van de fervenste leden van het bitter-is-beter-eetgilde en daarom maakt zij bijna iedere week de geroosterde radicchio, met oa 6 eetlepels droge witte vermouth, voor de zoete twist. Ergens komen we een recept met een spiraalsnijder tegen. Voor alle spiraalrage-volgers, waarvan dat ding werkeloos in de keukenla is beland, geeft zij een recept voor de heerlijkste superdunne sliertfrieten van aardappel. Niet van één of andere groente die omgetoverd moet worden tot neppasta. Daar heeft zij niets mee.

Geluk

We hebben genoten van Nigella’s teksten bij de recepten en haar humor in Bij mij aan tafel. En bewonderen haar bescheidenheid. In haar elfde kookboek durft deze koningin van de thuiskeuken zelfs nog te zeggen dat ze zichzelf niet als professional ziet. De subtitel ‘Het geluk van thuiskoken’ is een elegante verwoording van gerechten die Nigella thuis graag en met plezier, aan de keukentafel en in goed gezelschap, eet. Om met de auteur te spreken: ‘Geluk is het mooist wanneer je het kunt delen.’