03 Levenden En Doden
Literaire thrillers

Tineke over De levenden en de doden in Winsford: er wordt gewandeld en gereflecteerd

Sporen naar Winsford

Maria komt met haar hond Castor aan in Winsford. Ze heeft een flinke reis achter de rug, ze heeft haar man en leven achter zich gelaten. In welke toestand ze dat heeft gedaan, is een raadsel. Ze huurt een ietwat gammele, maar oh zo charmante Engelse cottage om zich in terug te trekken. Niemand mag weten waar ze is en ze heeft dan ook heel erg zorgvuldig haar sporen naar Winsford uitgewist. Haar telefoon en die van haar man blijven uit zodat ze niet getraceerd kan worden. Af en toe logt ze bij een internetcafé in om hun e-mail te beantwoorden, om geen argwaan te wekken, ze wil niet dat ze als vermist worden opgegeven. Ze wandelt met haar hond op de hei en leest de dagboeken die haar man jaren geleden bijhield, op zoek naar antwoorden in het mysterie van een jonge, succesvolle schrijfster die zelfmoord pleegde. Wat heeft hij daarmee te maken gehad? Langzaam maar zeker wordt duidelijk voor welk schandaal zij en haar man op de vlucht zijn geslagen en hoe pijnlijk het verleden is voor Maria. Gaat dat verleden haar daar op de eenzame, mistige heides inhalen of zal ze er aan ontsnappen?

02 Levenden En Doden

Meedwalen met Maria

Al lezend in De levenden en de doden in Winsford dwaal je met Maria mee tijdens haar lange, koude november wandelingen over de heide. Je voelt de warmte van het haardvuur als je daarna met een natte Castor en je modderige laarzen de pub binnenkomt en Nesser weet regelmatig zo maar uit het niets het antwoord op één van je vragen in je schoot te werpen; verrassing! Wauw, doet hij goed! Verder zit er weinig vaart in het verhaal, er wordt gewandeld en gereflecteerd. Niet zo zeer acties alswel beschrijvingen zorgen voor de sfeer en de spanning in het verhaal. Samen met een aantal goed getimede verrassingselementen dus. Laten we een snufje romantiek niet vergeten. En wat is een thriller of detective met een feel good einde? Helemaal niks toch? Dus frustratie alom. Oh Maria, had je maar... Toch knagen er nog een paar losse eindjes bij me. Heb ik ze zelf gemist of zijn ze met opzet open gelaten? De levenden en de doden in Winsford is het eerste boek dat ik las van Hakan Nesser, laat ik er snel nog een paar lezen om te onderzoeken of dat gewoon zijn stijl is. Sst, ik zit te lezen!