De riten van het water is het tweede deel uit de trilogie van Eva García Sáenz de Urturi en speelt zich af in het noorden van Spanje. Dit boek is echt iets voor liefhebbers van De schaduw van de wind en van thrillers, want in dit boek is er naast het oplossen van de zaak, veel aandacht voor verschillende gebieden in Spanje die uitgebreid worden beschreven wanneer de personages zich daar bevinden. Het eerste deel van de trilogie is De witte stad en het boek dat De riten van het water opvolgt is De heren van de tijd.
Een persoonlijke zaak
In De riten van het water wordt de zaak wel heel persoonlijk voor rechercheur en profiler Unai López de Ayala, wanneer blijkt dat de dode zijn ex-vriendin is. Unai López de Ayala wil heel graag zelf de zaak oplossen, daarom verzwijgt hij dit om niet van de zaak gehaald te worden. Maar wanneer er een tweede dode volgt en dit ook een bekende van Unai blijkt te zijn, moet hij het wel vertellen.
Spaanse namen
Als liefhebber van De schaduw van de wind en detectiveverhalen verheugde ik me erg op dit boek. Toch vond ik het in het begin moeilijk om er doorheen te komen. Ten eerste, omdat de Spaanse personages dubbele achternamen hebben, waarvan er soms maar één genoemd wordt. Als Unai soms rechercheur López en vervolgens rechercheur Ayala wordt genoemd, is dat soms best verwarrend. Ook, omdat er nog meer personages met lange, dubbele achternamen zijn. Op den duur went dat wel, maar in het begin moest ik goed nadenken wie, wie nou precies is.
Tweede deel
Daarnaast wordt er in het boek veel gerefereerd aan het eerste deel van deze trilogie. Het boek is op zich best los te lezen, maar er gaat veel informatie verloren, bijvoorbeeld over de onderlinge relaties tussen de leden van het politieteam en de moorden die in het vorige boek voorkwamen. Ik raad je dan ook aan om eerst De witte stad te lezen voordat je aan De riten van het water begint.
Keltische geschiedenis
Verder staat er in het boek veel Keltische cultuur en geschiedenis centraal, daar moet je van houden. Ik vind geschiedenis interessant, maar er wordt teveel informatie gegeven om de vaart in het verhaal te houden en dat is jammer. De Spaanse omgeving wordt uitgebreid beschreven, dus je moet wel echt wat met Spanje hebben om dat leuk te vinden.
Schrijfstijl
Nog een laatste minpunt is de schrijfstijl. De hoofdpersoon kan tijdelijk niet praten en typt alles op zijn telefoon, maar in plaats van steekwoorden en korte zinnen, schrijft hij hele essays met veel achtergrondinformatie. Dit is volgens mij niet erg realistisch. Ook is de toon van de tekst vrij formeel, terwijl de collega's onderling toch al jaren samenwerken. Wellicht is dit iets Spaans, want dit boek is een vertaling uit het Spaans. Toch vond ik dat jammer, want ik vind dat een werkrelatie tussen goede collega's wel wat informeler mag zijn.
Sterk plot
Het plot zelf was daarentegen wel sterk. Er is een goede afwisseling tussen de innerlijke gedachtewereld van Unai en hoe het moordonderzoek zich ontwikkelt. Ook zit er een spannende plottwist in. Ik lees veel thrillers, maar ik had geen idee wie de moordenaar was. Zoals het een goede thriller betaamt, zit er natuurlijk ook een race tegen de klok in. Dat maakt veel goed. Toen het spannendere gedeelte eenmaal begon, las ik de rest van het boek zó uit. Kortom, De riten van het water is de moeite waard om te lezen als je, je over de uitgebreide beschrijvingen en het wat formele taalgebruik heen kunt zetten en daarnaast van Spanje en geschiedenis houdt.
