Vandaag, 16 augustus, is het 40 jaar geleden dat Elvis Presley overleed. Maar vergeten wordt hij zeker niet. Hij zette de muziekwereld op zijn kop. Niet gek dus dat er dit jaar extra aandacht is voor de King of Rock and Roll.
Dat moet Art Rooijakkers, zelf groot fan, ook gedacht hebben. Hij stelde de bundel Elvis en ik samen, met 17 odes aan Elvis Presley. Met bijdragen van onder andere Peter Buwalda, Jan Rot, Mart Smeets en Eric Corton. Opvallend detail: er is slechts één vrouw te vinden in de bundel, namelijk Cécile Koekkoek. Blijkbaar deed Elvis het bij leven en welzijn een stuk beter bij de dames dan na zijn dood.
Tragiek van Elvis
Wat in veel verhalen naar voren komt is de tragiek rond Elvis. John Schoorl weet dat met de metafoor van een onbewoond eiland heel mooi duidelijk te maken in zijn verhaal Vier kanten Elvis. Die tragiek wordt door anderen, zoals Pieter van der Wielen, juist weer gewaardeerd. Want, zoals hij schrijft: "Mooie, jonge Elvis kan iedereen wel waarderen, maar er komt toch een dag dat je de late Elvis mooier vindt".
Missers
Net als het repertoire van Elvis een paar missers kent, bevat ook Elvis en ik een aantal hoofdstukken die een beetje uit de toon vallen. Jeroen Kijk in de Vegte schrijft een vermakelijk stuk dat leuk is voor fans van Wie is de Mol, maar dat nou niet echt een ode te noemen is. De bijdrage van René Shuman is dat wel. Hij heeft eigenlijk zijn carrière te danken aan Elvis. Misschien dat zijn relaas daarom leest als een gedetailleerd cv en vooral bedoeld lijkt om zijn nieuwe theaterprogramma (nu al weer 17 jaar samen met zijn vrouw Angela, als Mr. & Mrs. Rock 'n Roll, René Shuman en Angel-Eye) te promoten.