Na het zinderende Bloed en beenderen van Tomi Adeyemi stonden de fans te springen om het vervolg. Iedereen wilde weten wat er nou eigenlijk gebeurde aan het eind van het boek. Iedereen wilde weten hoe Zélie nu verder moest. De fans moesten er lang op wachten, maar eindelijk is het vervolg hier: Vrees en wraak.
Niet zoals gepland
Het terugbrengen van de magie was de queste die in het eerste deel centraal stond. Dat verliep niet zoals gehoopt. In dit vervolg moeten Zélie en Amari samenwerken. Doordat de magie is vrij gekomen, is er oorlog gekomen. Mensen zijn ineens niet meer wie je dacht en dat zorgt ervoor dat Zélie en Amari voor moeilijke opdrachten komen te staan. Zeer omdat Zélie Amari verantwoordelijk houdt voor enkele onfortuinlijke gebeurtenissen. Zeker als de koning dreigt het land aan te vallen, moeten de twee strijden voor de Maji en voor het recht op de troon. Kunnen de twee jonge meiden dit aan of is het toch te veel van ze gevraagd?
Inkomen
Het heeft ruim twee jaar geduurd voordat de fans eindelijk door konden lezen. Ik merkte al snel dat dit voor mij een veel te lange periode was. Ik wist nog maar half wie welke rol had en wat er nou eigenlijk was gebeurd. Het verhaal begint heel direct zonder in iets meer detail te gaan over waar we gebleven waren. Hierdoor duurde het ruim 150 pagina’s voordat ik eindelijk een beetje in het boek kwam. Niet echt fijn. Ik kwam namelijk ook niet in het verhaal en voor mij miste het echt een beetje van de ‘magie’ die het eerste deel wel had.
Waardoor ik er ook heel erg moest inkomen waren de gebeurtenissen in het begin van het boek. Het deed me zelfs een beetje denken aan Goede Tijden Slechte Tijden. Mensen waren dood (of werden dood gewaand) en leefden ineens weer. Dat is prima als het misschien met maar één iemand gebeurt. De persoon waarvan je niet weet of hij goed of slecht is mag best terug tot leven komen om het verhaal wat meer dynamiek te geven. Nu was het echter iets te veel van het goede.
Fantasy
Eerlijk is eerlijk, dit boek was het voor mijn niet helemaal. Buiten het feit dat ik er moest inkomen, miste dit deel dat ‘magistrale’ wat het eerste deel wel had. Waar ik het eerste deel loofde om de originaliteit en de subtiele vergelijking met onderdrukking van een bevolkingsgroep, werd het verhaal in dit deel meer een standaard fantasy verhaal. Superhero moet oorlog voorkomen, er zijn problemen, ze moet overleven en ga zo maar door. Daarbij werden dingen nu ook een beetje overdreven. Alsof het succes van het eerste deel overtroffen moest worden. Dit was fijn geweest, maar was denk ik beter bereikt op een andere manier.
Schrijfstijl
Los daarvan is het een boek dat (als je er eenmaal in zit) wel gemakkelijk wegleest. De schrijfstijl is erg toegankelijk en ondanks de fantasy woorden kom je hier goed doorheen. De schrijfstjil van Adeyemi spreekt tot de verbeelding. Het zijn niet puur woorden die je leest, maar je krijgt er ook een duidelijk beeld bij.
Al met al was dit boek het niet helemaal voor mij. Het grootste probleem voor mij zat ‘m daarbij vooral in het feit dat het te lang geleden was dat ik het eerste deel had gelezen. Ik denk echter dat als je Bloed en beenderen eerst zou herlezen of het recentelijker hebt gelezen, je Vrees en wraak met heel veel plezier leest. Het blijft toch een fantasy verhaal waarbij je even helemaal weg kunt ‘dromen’ in een compleet andere wereld!