De boom met het oor geschreven door Annet schaap is een boek dat je even moet laten inwerken, maar vervolgens echt binnenkomt

Iedereen kent het wel, je bent druk, het leven is druk. Soms zelfs hectisch. Iedereen is vooral druk met zichzelf en daarom vergeten we weleens stil te staan bij de dingen die om ons heen gebeuren. Kleine dingen, dingen die misschien belangrijker zijn dan je in eerste instantie denkt. Soms is alleen luisteren al voldoende. De boom met het oor luistert naar iedereen. Dit verhaal is een prachtige samenwerking tussen Annet Schaap en Philip Hopman.

De boom met het oor

In het park, midden in de stad, staat een boom. Het is niet zomaar een boom, maar een hele grote boom die boven al het andere uittorent. Het is een boom met een oor. Een oor dat echt luistert, naar alles en iedereen. Ondertussen gaat de schoolbel, de school is uit. Daar staat een jongen, een jongen die iets heeft gezien bij gym, er is iets gebeurd. Alleen niemand luistert. Tegelijkertijd is er een kleine droevige optocht onderweg naar het park. Want daar heeft een kleine tragedie plaatsgevonden. Ondertussen tikt de tijd door. Iemand vinden die luistert blijkt niet gemakkelijk, of toch wel?

Laat het bezinken

De boom met het oor is een verhaal dat je eerst even in moet laten werken. Het zet je aan het denken. Je voelt tijdens het lezen de emoties van de jongen. Je voelt zijn frustraties omdat hij graag iets wil vertellen, maar niemand luistert. Je bent nieuwsgierig naar wat er aan de hand is en daardoor wil je door blijven lezen. Juist doordat je niet weet wat er aan de hand is, maakt dat het verhaal een soort van mysterieus en spannend. Je hebt tijdens het lezen echt een beetje te doen met deze jongen. De kracht van dit verhaal zit hem in het feit dat niet alles meteen prijs wordt gegeven.

Geen standaard kinderboek

De schrijfstijl van Annet Schaap is bijna een soort van poëtisch. Ze gebruikt van die mooie zweverige zinnen. Niet alles wat in dit verhaal gebeurd, is in het echte leven mogelijk. Toch staat het er op zo’n manier beschreven alsof het de normaalste zaak van de wereld is. Er komen ook best wel wat woorden voorbij die in andere kinderboeken niet snel gebruikt zullen worden, dat maakt dit boek anders. Ik hou van anders. Het is ergens best wel ontroerend, maar tegelijkertijd geeft het ook hoop. Soms zijn simpele, kleine dingen, juist de dingen die er toe doen. De illustraties van Philip Hopman vullen de tekst echt perfect aan en zorgen ervoor dat dit boek een prachtig geheel is geworden.

Geef iets aandacht en het groeit

Ik denk dat dit verhaal voor jonge kinderen best wel lastig te begrijpen is en dat ze de boodschap er misschien niet uithalen. Daarentegen kunnen zelfs volwassenen hier nog wel iets van opsteken. Hoe klein of simpel iets ook is, het is altijd fijn als er iemand is die naar je luistert. Tenslotte groeit niks zonder aandacht.