Hannah woont niet thuis, maar in een leefgroep van zeven kinderen. Allemaal hebben ze hun eigen bijzondere verhaal. Ze kunnen het niet altijd goed met elkaar vinden, maar als het erop aankomt, laten ze elkaar niet in de steek. Dan vangt Hannah een geheim gesprek op tussen de groepsleiders. Er moet bezuinigd worden in de jeugdzorg en dat heeft ingrijpende gevolgen. Zodra de kinderen erachter komen wat er aan de hand is, verzinnen ze samen een spannend en gewaagd plan.
Mijn mening
Geweldig! Ik tipte dit boek van Jacques Vriens al eens op mijn blog omdat ik er zo nieuwsgierig naar was en die nieuwsgierigheid werd beloond! Ik las Niet thuis in één dag uit; tussen de bedrijven door en met twee kinderen in huis. Niet omdat het nou zo’n ontzettend simpel boek was, juist niet, maar omdat het een indrukwekkend, meeslepend verhaal is dat het verdiend om verteld te worden. Eenmaal begonnen kon ik het boek haast niet wegleggen.
Een hard feit
Ik begin nu meteen met het einde van het boek, het nawoord. Hierin schrijft Vriens dat in ons land meer dan 10.000 kinderen in een leefgroep wonen. Meer dan 10.000 kinderen die om wat voor reden dan ook niet thuis kunnen wonen, veilig bij hun eigen familie… Een hard feit, die we misschien allemaal ooit weleens gehoord hebben, maar waar we veel te weinig bij stilstaan. Alleen al daarom verdient de auteur wat mij betreft alle lof. Hij kaart in dit boek een beladen, maar zeer belangrijk onderwerp aan en vraagt aandacht voor een groep kinderen die absoluut niet vergeten mag worden.
Prachtig, boeiend boek
Door de ervaringen die ik opdeed toen ik als leerkracht werkzaam was in het speciaal basisonderwijs waren de situaties van de kinderen in het verhaal voor mij veelal in meer of mindere mate herkenbaar. Een van de personages heeft zelfs dezelfde naam als een oud-leerling van mij, en leek ook in karakter erg op dit kind, waardoor ik me nog makkelijker kon inleven.
Maar ook wanneer je deze associaties niet hebt is Niet thuis een prachtig, boeiend boek om te lezen. Zeker ook voor de jonge doelgroep voor wie het boek eigenlijk geschreven is. De lezer krijgt een inkijkje in het leven van een woongroep. Hoe is het om samen te moeten leven met vreemden? Om volwassenen te moeten vertrouwen die je nauwelijks kent? Om alles te moeten delen met kinderen die elk hun eigen verhaal met zich meebrengen en allemaal hun eigen gewoontes en eigenaardigheden hebben? Eenmaal aan het lezen ontdek je al snel dat dat helemaal niet zo eenvoudig is. Maar ook dat de leefgroep wel thuis is voor de kinderen die er wonen. En dat thuis, daar moeten ze vanaf blijven…
Conclusie
Niet thuis is een geweldig, mooi jeugdboek, een echte onovertroffen Jacques Vriens, dat ook volwassenen de ogen kan openen. Het is zeker niet alleen maar een zwaar verhaal vol problemen en gedoe, er valt ook meer dan genoeg te lachen! Het boek leest heerlijk weg en blijft je ook na het lezen nog lang bij. Zeker een aanrader!
