Alles lijkt zoals het was van Frits Spits: muziek als vlot in een zee van verdriet

Radiomaker Frits Spits was 46 jaar getrouwd met Greetje toen ze in mei 2018 overleed aan de gevolgen van longkanker. Wanneer hij zijn verdriet verwoordt tijdens een radio-uitzending, is dat voor Diggy Dex aanleiding om er een lied over te schrijven. Dat lied, La Vie Est Belle, is de opening van het boek dat Frits Spits schrijft over zijn eerste jaar van rouw. In Alles lijkt zoals het was beschrijft hij aan de hand van 20 Nederlandstalige nummers zijn liefde voor Greetje en de leegte die ze achterlaat.

De kracht van muziek

Alles lijkt zoals het was is een boek over muziek in de ruime betekenis van het woord. Zowel het tekstuele en muzikale als de muziekmakers zelf komen aan bod. Spits accentueert de kracht die van muziek uitgaat, de kracht om herinneringen op te wekken én om die herinneringen draaglijk te maken, de kracht om te troosten en de kracht om via muziek gevoelens te delen.

Persoonlijk en geloofwaardig

Op een nuchtere manier vertelt Spits hoe hij vroeger tegen het leven aankeek en wat van die visie nog overblijft na het overlijden van zijn vrouw. De nuchterheid is geen muur waarachter hij zijn kwetsbaarheid verstopt, maar een manier om van afstand naar zijn situatie te kijken en zo de kracht te vinden om door te gaan. Hoewel de liefde van elke pagina spat, is het geen verheerlijking van hun huwelijk. Dat Spits ook de minder goede herinneringen koestert, maakt het boek authentiek en geloofwaardig.

Alles lijkt zoals het was

In elk hoofdstuk komt een ander lied aan bod. Hoewel de nummers die opgenomen zijn in de twee bijgeleverde cd’s de rode draad vormen, wordt ook verwezen naar ander werk van de muzikanten. Zo heeft Spits het over het lied Stefan en Lisette van Spinvis, maar beschrijft hij ook welke emoties een ander nummer bij hem oproepen.

Dobber mee op de muziek

Door zijn persoonlijke verhaal aan het universele van muziek te verbinden, maakt Frits Spits plaats voor de lezer op zijn vlot. Alles lijkt zoals het was is troostrijk en hoopgevend zonder de rouw te minimaliseren. Je kan het boek in één ruk uitlezen, maar beter is het om in alle rust elk hoofdstuk te laten bezinken. Neem de tijd om naar de muziek te luisteren, om de associaties die de auteur maakt te begrijpen en om je eigen interpretatie op de tekst en de muziek los te laten.