Beginnen over het einde van Henk Blanken is een oproep als het ware. Waardig sterven in Nederland hoort een vanzelfsprekendheid te zijn. In principe heeft onze maatschappij alles goed geregeld. Behalve wanneer je dement bent. Artsen durven je niet te 'helpen' als je eenmaal niet meer begrijpt wat er gebeurt. Waarom is euthanasie bij dementie zo moeilijk?
Henk Blanken kreeg zelf in 2011 de diagnose Parkinson. Toen hij merkte dat Parkinsonpatiënten een grotere kans hebben op het krijgen van dementie, werd hij meteen bang voor het einde. Hij wil niet sterven op een moment dat hij zijn eigen familieleden niet meer herkent of vergeet hoe hij zijn eigen billen af moet vegen. Maar wanneer ben je dan klaar met leven? En waarom mag hij daar niet bij geholpen worden?
Doodgaan als dementiepatiënt
Doodgaan is geen onderwerp van alledag. Laat staan de manier waarop we doodgaan. Henk Blanken vindt dat we het daar wel over moeten hebben. In zijn boek bespreekt hij de ziekte dementie. Een ziekte waarbij we onszelf verliezen in vergetelheid. En hij bespreekt hoe het is om dood te gaan, als je dementie hebt. Hij legt alle feiten op tafel; van wanneer en waarom de euthanasiewet werd ingevoerd tot mensonwaardig sterven. Blanken serveert je de feiten op een dienblad, klaar voor jou om een mening over te vormen. Maar je kan bijna niet anders dan met hem mee gaan. Dit taboedoorbrekende boek laat je als lezer nadenken over je eigen leven en de manier waarop je wenst aan je einde te komen.