Na de Bataclan is een aangrijpend en maatschappelijk boek die het gesprek van twee vaders van slachtoffers schetst

Vaders Georges Salines en Azdyne Amimour schreven het boek Na de Bataclan. Zij verloren beiden hun kind tijdens de aanslag in Parijs op 13 november 2015. De zoon van de ene vader pleegde de aanslag, de dochter van de ander kwam om het leven. Hun werelden staan mijlenver uit elkaar maar toch ontwikkelde ze een bijzondere vriendschap.

Georges is de vader van Lola. Ze was achtentwintig jaar oud, uitgever van boeken voor kinderen en jongeren en besteedde haar vrije tijd aan vrienden, reizen en muziek. Op 13 november 2015 woonde ze het concert van de Eagles of Death Metal in de Bataclan bij. Azdyne is de vader van Samy, een van de drie aanslagplegers in de Bataclan. Nadat hij aan de universiteit begon met zijn bachelor rechten radicaliseerde Samy stap voor stap, totdat hij van de ene op de andere dag naar Syrië verdween. Hij stierf op achtentwintigjarige leeftijd nadat hij was neergeschoten door een politiecommissaris.

Emotionele lading

In de inleiding maken we kennis met de vaders. Een korte introductie over de achtergrond van beide personen en de motivatie van dit boek. Georges en Azdyne ontmoetten elkaar voor het eerst in februari 2017, op initiatief van Azdyne. Gedurende talloze ontmoetingen worden onderwerpen aangesneden zoals radicalisering, opvoeding en geloof. Bepaalde uitlatingen in het boek hebben dus een zware emotionele belading. Soms verliepen de gesprekken prettig, soms ontstonden er meningsverschillen. Maar dit zorgt juist voor de diepgang tussen de gesprekken.

Lange opbouw

Het verhaal bestaat uit de gesprekken van beide vaders. De hoofdstukken zijn daardoor opgebouwd uit gesprekonderwerpen en is te lezen als een interview. Daarom vind ik het juist zo knap dat de verhaallijn goed zichtbaar is. De vaders vertellen eerst over de levensloop van hun kinderen en langzaam komen we bij de avond van 13 november 2015. De gesprekken hebben een lange opbouw naar de avond van 13 november. Op het begin leek mij dit erg veel, maar alle achtergrond informatie geeft echt een extra lading aan het verhaal en maakt het nog emotioneler en tegelijkertijd ook spannender om het einde van het boek te lezen.

Kritische blik

Als je de gesprekken leest merk je dat beide vaders geen blad voor hun mond hebben. Ze zijn eerlijk naar elkaar, wat er voor zorgt dat meningen soms ook kunnen botsen. Dit maakt het verhaal geloofwaardig en transparant. Ze stellen kritische vragen aan elkaar en dit is soms pijnlijk voor de ander. Dit schetst een goed beeld over de verschillende werelden waar beide vaders in leven en verschillende culturen hedendaags soms recht tegen over elkaar staan.

Maatschappelijk boek

Het boek haalt zoveel maatschappelijke onderwerpen aan dat het alleen daardoor al goed is als mensen dit lezen. Je leert te begrijpen hoe het is als ouders van een geradicaliseerd kind en hoe de publieke opinie deze ouders vaak de schuld geven van de radicalisering. Daarnaast lezen we hoe Georges Salines zich inzet om radicalisering te voorkomen en bewustwording te creëren. Bewustwording van de mechanismen waardoor mensen extreem geweld gaan gebruiken. Los van de verschrikkelijke gebeurtenis in de Bataclan op 13 november 2015 is dit boek een aanrader om te lezen hoe de publieke opinie denkt over radicalisering en de plek daarvan in de maatschappij.