Vaders Georges Salines en Azdyne Amimour schreven het boek Na de Bataclan. Zij verloren beiden hun kind tijdens de aanslag in Parijs op 13 november 2015. De zoon van de ene vader pleegde de aanslag, de dochter van de ander kwam om het leven. Hun werelden staan mijlenver uit elkaar maar toch ontwikkelde ze een bijzondere vriendschap.
Georges is de vader van Lola. Ze was achtentwintig jaar oud, uitgever van boeken voor kinderen en jongeren en besteedde haar vrije tijd aan vrienden, reizen en muziek. Op 13 november 2015 woonde ze het concert van de Eagles of Death Metal in de Bataclan bij. Azdyne is de vader van Samy, een van de drie aanslagplegers in de Bataclan. Nadat hij aan de universiteit begon met zijn bachelor rechten radicaliseerde Samy stap voor stap, totdat hij van de ene op de andere dag naar Syrië verdween. Hij stierf op achtentwintigjarige leeftijd nadat hij was neergeschoten door een politiecommissaris.
Emotionele lading
In de inleiding maken we kennis met de vaders. Een korte introductie over de achtergrond van beide personen en de motivatie van dit boek. Georges en Azdyne ontmoetten elkaar voor het eerst in februari 2017, op initiatief van Azdyne. Gedurende talloze ontmoetingen worden onderwerpen aangesneden zoals radicalisering, opvoeding en geloof. Bepaalde uitlatingen in het boek hebben dus een zware emotionele belading. Soms verliepen de gesprekken prettig, soms ontstonden er meningsverschillen. Maar dit zorgt juist voor de diepgang tussen de gesprekken.
Lange opbouw
Het verhaal bestaat uit de gesprekken van beide vaders. De hoofdstukken zijn daardoor opgebouwd uit gesprekonderwerpen en is te lezen als een interview. Daarom vind ik het juist zo knap dat de verhaallijn goed zichtbaar is. De vaders vertellen eerst over de levensloop van hun kinderen en langzaam komen we bij de avond van 13 november 2015. De gesprekken hebben een lange opbouw naar de avond van 13 november. Op het begin leek mij dit erg veel, maar alle achtergrond informatie geeft echt een extra lading aan het verhaal en maakt het nog emotioneler en tegelijkertijd ook spannender om het einde van het boek te lezen.