Teun Toebes maakte op 21-jarige leeftijd de keuze om op de gesloten afdeling van een verpleeghuis te gaan wonen. Zijn boek VerpleegThuis maakt de nodige gevoelens bij mensen los. Het is een boek over de toekomst van ons allemaal.
Om te ervaren hoe we de zorg voor mensen met dementie kunnen verbeteren, besloot Teun Toebes om continu omringd te zijn met dementerende mensen. Niet alleen voor eigen inzichten, maar ook om een duidelijk beeld te schetsen van hoe we de zorg voor mensen met dementie kunnen verbeteren en hoe wij als maatschappij ons beeld over dementie moeten aanpassen. Op een ontroerende wijze beschrijft hij de pijnlijke en ingrijpende systemen die in de zorg heersen.
Herkenbaar
Op de eerste plaats is dit boek een aanrader voor alle zorgmedewerkers in verpleeghuizen, zij zullen gelijke en herkenbare situaties voorbij zien komen. Het is goed om te vermelden dat je hier als niet-zorgmedewerker ook nieuwe inzichten uit kunt halen. Of je nu wel of niet in de zorg werkt; voor sommige mensen kan dementie heel dichtbij komen. Iemand uit je omgeving, familie of een kennis. Dit boek geeft een ontroerende blik op de gedachtegang van dementie en gaat voor een hele hoop mensen herkenbaar zijn. Het laat je nadenken over je eigen standpunten.
Ontroerend
Het boek is fijn ingedeeld, makkelijk te lezen en ontroerend en inspirerend tegelijk. Als niet-zorgmedewerker komen er soms situaties in terug waar wij totaal niet mee bezig zijn, maar die hierdoor best confronterend kunnen zijn. Teun Toebes durft eerlijk en open te zijn. Zijn liefde en compassie voor de zorg moest nodig met de wereld gedeeld worden en dit vertelt hij op een gemakkelijke, maar ook ontroerende manier.
