Julia Blackburn vertelt in De vrouw die van Picasso bleef houden het verhaal van Picasso’s minnares Marie-Thérèse Walter. Zij was zeventien, hij was zesenveertig en getrouwd. In tweeënveertig gedichten brengt Blackburn de stem van haar tot leven om zo het verhaal te vertellen van hun ontmoeting en hun relatie. Een prachtig vormgegeven boek, waarvan de gedichten stuk voor stuk geloofwaardig zijn. Het boek is vertaald uit het Engels en heet oorspronkelijk: The woman who always loved Picasso.
Verhaal in dichtvorm geschreven
De vrouw die van Picasso bleef houden van Julia Blackburn is een verhaal over een van de minnaressen van Picasso. Volgens eigen zeggen was zij de favoriete minnares en volgens de verhalen ook de belangrijkste. Vanaf het moment dat ze hem ontmoette, is zij voor de rest van haar leven van hem blijven houden. Het verhaal is in dichtvorm geschreven en wordt in tweeënveertig gedichten vertelt. Vanaf het moment van haar ontmoeting tot de dag dat ze, drie jaar na de dood van Picasso, zelfmoord pleegt. In de gedichten vertelt de minnares soms iets meer over haar verleden zoals over haar jeugd en over Picasso's leven zoals over andere vrouwen die hij heeft gehad. In 'Aantekening' aan het eind van het boek kan je lezen wat waar is en wat niet. Ondanks dat niet alles waargebeurd is, zijn alle gedichten geloofwaardig geschreven. De gedichten zijn vanuit de minnares geschreven. Zij speelt dan ook de hoofdrol in de zoektocht naar de verklaring voor haar liefde voor een van de bekendste Spaanse kunstschilders; Picasso.
Levendige fantasie
Blackburn laat zien dat ze een levendige fantasie heeft. Ze heeft zich heel erg goed weten in te leven in de minnares, in Picasso en in de tijd dat de gedichten zich afspeelden. Meteen vanaf het eerste gedicht heb je het gevoel dat het allemaal echt zo is gegaan; dat wat Picasso heeft gezegd echt gezegd is door hem, de ontmoetingen die ze hadden, de achtergronden achter bepaalde kunstwerken, de gevoelens van de minnares, over hun kind en hoe Picasso daarmee omging. Je voelt de liefde van de minnares voor Picasso waarbij ze zich soms afvraagt of ze het anders had gewild en de liefde van Picasso voor deze vrouw. De auteur heeft de gedichten zo beeldend geschreven, dat je het gevoel hebt dat je erbij bent tijdens het lezen. Mede daardoor komt dit bijzondere verhaal in tweeënveertig gedichten, of het verhaal al dan niet waar is gebeurd, tot leven.
Een echte aanrader
De vrouw die van Picasso bleef houden van Julia Blackburn is een hele mooie aanvulling op de boeken die al eerder zijn geschreven over Picasso. Het is boek is prachtig vormgegeven, met passende illustraties van Jeffrey Fisher bij elk gedicht. Tijdens het lezen van de gedichten vraag je je af of de verhalen en gebeurtenissen echt zo zijn gegaan en wat er niet is gebeurd. Ik vond het gedicht Dans een van de mooiste gedichten. Daarin beschrijft de minnares dat ze wel met hem had willen trouwen of samenwonen. Ze somt de nadelen op van het getrouwd zijn met een kunstschilder en telt ook haar zegeningen. Ze vindt het maar goed dat ze niet met Picasso was getrouwd. Dit gedicht geeft mooi weer hoe de minnares was en ook dacht. Het boek is dan ook een échte aanrader. Je wil door dit boek meer over Picasso te weten komen en nog meer over hem lezen.
