De wereld die we kenden van Alice Hoffman: waar fantasie en werkelijkheid naadloos bij elkaar aansluiten

Alice Hoffman is één van de meest geliefde schrijvers uit Amerika en na het lezen van één boek, begrijp je ook meteen waarom. Wereldwijd worden haar boeken vertaald en stromen hoog binnen op de bestsellerslijsten. De wereld die wij kenden is inmiddels het 22^ste boek dat wij in Nederland hebben mogen verwelkomen.

Als de nazi's steeds meer dood en verderf zaaien in Berlijn, besluit een moeder haar dochter naar Frankrijk te sturen in de hoop dat ze daar veilig zal zijn. Om haar te beschermen tegen al het kwaad, roept ze de hulp in van Ettie. Samen maken ze een zeldzame Golem, Ava, die Lea zal beschermen. Niet alleen tijdens de reis, maar ook wanneer de oorlog zijn einde nadert. Een boek vol liefde en narigheid, maar ook vol kracht.

Veel fantasie en levensechte personen

Zelf ben ik niet een hele grote fan van oorlogsverhalen. Ik ben een beeldende lezer, alles wordt als een film in mijn hoofd geprojecteerd, en met oorlogsverhalen heb ik toch over het algemeen wat meer moeite dan met 'gewone' thrillers. Omdat in dit verhaal ook fantasie verwerkt is, was ik toch ook wel weer heel nieuwsgierig.

In het begin zit het verhaal vol fantasiewezens: engelen, pratende wolven en een Golem. Op het moment dat Lea veilig aankomt in Frankrijk, neemt de rol van de fantasiewezens wat af, wat ik persoonlijk erg jammer vind. Aann het einde wordt het toch wel weer een beetje goed gemaakt gelukkig. Je leert de personages goed kennen; Hoffman neemt echt de tijd om elk karakter goed te ontwikkelen tot een bijna levensecht persoon. Maar niet alleen de personages zijn geweldig, ook de omgeving en de fantasiewezens worden prachtig weer gegeven.

Weerzinwekkende beschrijvingen

Iedereen weet dat de oorlog een verschrikkelijke tijd moet zijn geweest en de manier hoe Hoffman deze ook beschrijft is echt weerzinwekkend. Ik heb een paar keer even het boek moeten dichtslaan omdat het mij even te veel werd. Vooral het stuk waarin Julien van zijn ouders wordt gescheiden vond ik erg heftig. In het verhaal maak je kennis met diverse, sterke meisjes en vrouwen die hun mannetje staan tijdens de oorlog. Ze zijn onbekenden van elkaar maar toch met elkaar verbonden. Terwijl de één wraak wil voor haar zusje, helpt de ander kinderen veilig de grens over. Je leert ze kennen, inclusief al hun zwakheden en sterke punten.

Terwijl Lea Ava vervloekt en haar best doet om Ava op een afstand te houden, groeien ze toch naar elkaar toe en je kan uiteindelijk niets anders dan Ava in je hart sluiten. De belofte die Lea's moeder aan Ettie heeft gedaan, dat Ava na het volbrengen van haar taak vernietigd dient te worden, valt Lea steeds zwaarder en met het omslaan van de bladzijden hoop je dat ze Ava laat leven. Welke keuze Lea ook zal maken, het zal voor beiden zware gevolgen hebben.

Een spelfout hier en daar

Een minpunt van het boek vind ik toch wel de vertaling. Zinnen zijn krom geformuleerd. Denk aan: ''Het huis was een bouwval, eerlijk gezegd, zonder elektriciteit.'' Of: ''Ze stond, op glasscherven, op haar moeder te wachten, terwijl Hanni door de winkel struinde.'' Maar ook zijn sommige woorden als ''wanneeer'' verkeerd geschreven.

Een mooi boek

Al met al was het een mooi boek! Ik heb genoten van hoe mensen kunnen veranderen om te kunnen overleven, maar toch hoop houden en lief hebben. De fantasiewezens zijn op een mooie manier verweven met het verhaal, waardoor het voor mij niet storend was om ze erbij te lezen. Een echte aanrader.