Het duistere en mysterieuze De dieren van Lockwood Manor van Jane Healey is een aanrader voor de donkere dagen

Jane Healey woont en werkt in Edinburgh. Na het schrijven van verschillende korte verhalen, heeft ze de stap gezet naar het schrijven van een roman. Haar debuut De dieren van Lockwood Manor heeft een schitterend omslag. Het boek vertelt over opgezette dieren, een landhuis en mysterieuze voorvallen. Een aanrader voor deze donkere dagen!

De dieren van Lockwood Manor

Hetty is werkzaam voor een natuurhistorisch museum in Londen. Door de Tweede Wereldoorlog is het museum genoodzaakt te verhuizen. De familie Lockwood biedt daar hun landhuis voor aan: Lockwood Manor. Dit grote, met maar liefst 92 kamers bezette landhuis wordt bewoond door heer Lockwood en zijn dochter Lucy. Zodra Hetty en de opgezette dieren van het museum zich daar gesetteld zijn, gebeuren er mysterieuze dingen: de dieren verdwijnen of verplaatsen, er wordt gesproken over een geest en een door een vloek geteisterde kamer. Wat is er aan de hand?

Duistere en mysterieuze sfeer

Al bij het lezen van de proloog neemt de lezer een duistere en mysterieuze sfeer waar. Door de beschrijving van voorvallen in Lockwood Manor en denkpatronen van de personages is een bepaalde mate van onheil voelbaar. Het grote, vervallen huis, met zijn vele donkere kamers en krakende vloeren is gemakkelijk voor te stellen. Net als de norse Lord Lockwood, de frappante bedienden en hun verhouding ten opzichte van het huis en zijn bezoekers. Bij vlagen gaat het verhaal echter wat te snel, waardoor voorvallen uit de lucht lijken te vallen. Verdere uitweiding had daar op zijn plek geweest. Desondanks is het een verhaal dat leeft, waarvoor Healey lof verdient.

Intrige door twijfel

Het verhaal wordt verteld vanuit de perspectieven van Hetty en Lucy. Het zijn beide intrigerende personages. Dit komt door hun verleden en de manier waarop zijn dingen waarnemen. Hun angsten spelen een belangrijke rol. Doordat de personages aan zichzelf twijfelen, doet de lezer dat ook. Wanneer het verhaal vordert, blijkt de verteller meermaals niet volledig betrouwbaar. De kunst van het verzwijgen en het anders voordoen van de werkelijkheid heeft Healey dan ook goed onder de knie.

Kortom

De dieren van Lockwood Manor is een fijn boek. De wisseling in perspectief, de twijfel die wordt gezaaid en de onheilspellende sfeer zorgen ervoor dat je het boek lastig weglegt. Het duistere en mysterieuze neemt niet af totdat het boek uit is en dat is heerlijk. De grote vraag is: komt de angst van de personages voort uit daadwerkelijke voorvallen of uit verbeelding? En wanneer dat laatste het geval is, wie verbeeld zich dan dingen? Hetty of Lucy? Met dit boek kruip je op de bank als het donker is, om de wereld om je heen te vergeten en je helemaal onder te dompelen in de mysteries van Lockwood Manor.