Als er een nieuw boek van Jojo Moyes verschijnt, trekt dat altijd mijn interesse. Zo ook deze keer. Al is de ‘nieuwe’ Drie Vrouwen een heruitgave. Dit boek is de debuutroman van Moyes die eerder werd uitgegeven als Paradijs op Aarde. Andere populaire boeken van Moyes zijn Voor jou, Een leven na jou, De sterrengever en Suzanna’s wereld. Ook heeft Moyes meerdere verfilmingen op haar naam staan en heeft ze in 2018 zelfs de prijs Best fiction award gewonnen.
Het verhaal van dit boek gaat over, het zal je niet verbazen, drie vrouwen. Namelijk Joy, haar dochter Kate en diens dochter Sabine. Drie generaties vrouwen, elk met een eigen verhaal. Het boek start in 1953 in Hongkong waar Joy verliefd wordt op Edward en een dochter krijgt. Door omstandigheden loopt hun leven anders dan gehoopt. Als Edward ziek is, komen de drie generaties dames bij elkaar en ontrafelen er familiegeheimen die je niet voor mogelijk had gehouden.
Opgeslokt worden
Ik moet bekennen dat ik een beetje sceptisch was om aan dit boek te beginnen. Waarom zou je het debuut van een auteur onder een andere titel opnieuw uitgeven, nadat een ander boek zeer succesvol is geworden? Desalniettemin was ik wel nieuwsgierig. Het verhaal klinkt als een intrigerend verhaal waar je echt door opgeslokt kan worden! En, al vrij snel gebeurde dat ook. Doordat het verhaal begint met een feestje, zit de sfeer er gelijk goed in.
Helaas veranderde die sfeer wel. De schrijfstijl werd traag en daardoor werd het verhaal wat taai om te lezen. Ik vind dat dit wel vaker het geval is met de boeken van Moyes en helaas met deze ook, maar als je groot fan bent van de schrijfster, dan is ook dit boek een aanrader van jou! Ik moest flink doorzetten om door het middenstuk heen te komen. Gelukkig komt de vaart er in het laatste kwart van het boek wel weer in wanneer alles steeds meer bij elkaar komt.
Een bijzonder verhaal
Het idee van het verhaal maakt alles echter goed. Het is een bijzonder verhaal zoals alleen Jojo Moyes het kan vertellen. Een prachtig verhaal vol drama, maar niet zo dramatisch dat je er een ‘slecht’ gevoel aan overhoudt. Het verhaal is bijzonder en geeft de familiebanden perfect weer.
Deze hernieuwde uitgave van het debuut van Jojo Moyes wist mij nog niet helemaal te overtuigen. Het verhaal kwam wel goed op gang, maar kakte daarna weer wat in. De schrijfstijl vond ik erg slepend in het middenstuk en daardoor kwam ik er met moeite doorheen. Daar tegenover staat een bijzonder verhaal van een schrijfster die evenzo bijzonder is.
