Geel is de kleur van de zomer mag dan de debuutroman van Klaas Knooihuizen zijn, een onbekende in de literaire wereld is hij zeker niet. Hij schreef korte verhalen voor bijvoorbeeld De Revisor, en maakt regelmatig zijn opwachting bij literaire avonden en festivals. Niet zo gek dat zijn debuut leest als een trein. Een boek over de impact van keuzes, maar boven alles over de vergankelijkheid van het leven.
Omdat zijn goede bedoelingen een beetje uit de hand liepen, moet Antwan op Avila, de hond van een oud-collega, passen. De Amsterdammer verruilt daarom zijn flatje voor Rotterdam om op het witte, hoekige beest te passen. Wanneer er iets met Avila gebeurt, raakt Antwan verloren in zijn eigen gedachten: waarom had hij toegestemd op de hond te passen? Waarom liep zijn relatie stuk? Hoe is hij überhaupt op dit punt in zijn leven beland?
Hoe we worden wie we zijn
Geel is de kleur van de zomer is een boek over hoe onze keuzes en onze belevenissen ons maken tot wie we zijn. Maar boven alles is het een boek over vergankelijkheid. De vergankelijkheid van verhalen, van relaties, bezittingen en van het leven op zich.
Het zet je aan het denken
Het debuut van Knooihuizen leest heerlijk weg. Het is rauw, levensecht en ontroerend zonder dat het er te dik bovenop ligt. Dit is zo’n verhaal waarvan je niet meteen merkt dat het je aan het denken zet, tot je jezelf op een onbewaakt moment toch betrapt op dat je nog met Antwan en zijn leven in je hoofd zit.
Indrukwekkend
Met z’n 204 bladzijden is Geel is de kleur van de zomer een compact, indrukwekkend debuut van Knooihuizen. Een levensecht, goed leesbaar verhaal over de vergankelijkheid van het leven. Zeker voor een debuut is het boek erg indrukwekkend. Dat belooft nog veel voor toekomstig werk!
