Graham Swift (1949) is de auteur van negen romans, twee bundels korte verhalen, waaronder het hooggewaardeerde Engeland en andere verhalen. Met Waterland won hij de Guardian Fiction Prize en met Last Orders (Laatste ronde) de Booker Prize. In zijn nieuwste roman Hier zijn we, zijn liefde, illusie en vriendschap de belangrijkste thema's.
In de zomer van 1959 werken twee mannen en een vrouw in het theater op de pier in Brighton. Ronnie is een jonge illusionist, die samen met zijn assistente Evie een prachtige act opvoert, als de Grote Pablo met zijn Evi. Jack Robinson is de presentator van de theatershow. In eerste instantie hebben de drie een hechte band, maar door een heftige gebeurtenis verandert hun vriendschap.
Illusionist Pablo
In deze roman van Graham Swift blikt Evie terug op de gebeurtenissen van die zomer in 1959. Hierbij ligt de focus voornamelijk op het levensverhaal van Ronnie. Ronnie wordt voornamelijk grootgebracht door zijn moeder in een arme Engelse wijk, die zijn droom om illusionist te worden helemaal niet begrijpt en stimuleert. Gelukkig leert hij mensen kennen die hem daarbij wel kunnen helpen. Ronnie blijft gedurende het hele verhaal een beetje mysterieus, omdat het verhaal over hem verteld wordt, maar hij zelf niet aan het woord komt.
Auteur
De Britse auteur Graham Swift is auteur van deze roman. Hij heeft al heel wat romans geschreven, zoals Waterland en Moeders zondag. Swift is een echte verhalenverteller en neemt je in deze roman mee in het leven van Ronnie, voor de buitenwereld bekend als: illusionist Pablo. In het verhaal schakelt de auteur continu in tijd, waardoor steeds meer onthuld wordt over het leven van Ronnie en de gebeurtenis die de levens van Jack, Ronnie en Evie drastisch veranderd heeft. Op deze manier houdt hij het verhaal boeiend.
Oog voor detail
Swift heeft een mooie schrijfstijl, die prettig leest. Hij heeft oog heeft voor het uiterlijk van de personages en beschrijft deze tot in de detail. Zoals de prachtige lange benen van de jeugdige Evi, waar menig man weg van is, en de rimpelige huid bij haar ogen, wanneer zij ouder is en terugkijkt op haar jonge jaren. Deze beeldende beschrijvingen voegen iets toe aan het verhaal.
