Header het boek van vergeten woorden
Header het boek van vergeten woorden
Recensie

Het boek van vergeten woorden van Pip Williams is puur, menselijk en zeker uniek

Pip Williams dook in de archieven van de Oxford English Dictionary en stuitte op een verhaal dat verteld moest worden. In Het boek van vergeten woorden combineert ze haar onderzoek met het vertellen van prachtige verhalen. Het feit dat deze verhalen echt zijn gebeurd en verteld moesten worden, maakt het boek nog mooier dan het al was. We volgen de hoofdpersoon Esme die geboren wordt in een wereld van woorden. Elk hoofdstuk wordt Esme iets ouder en volgen we een leven dat verreweg van perfect is. Dat maakt het boek zo puur en menselijk!

Het boek start met de vierjarige Esme die al vroeg in haar leven geïntroduceerd wordt met woorden. Haar vader is een van de redacteuren van het Oxford English Dictionary en neemt Esme dagelijks mee naar het scriptorium waar gewerkt wordt aan het woordenboek. Esme is moederloos en daarom enorm op hem gesteld. Daarnaast is ze ontzettend nieuwsgierig, stelt ze altijd vragen en is ze dol op woorden.

Een koffer vol vergeten woorden

Wanneer er blaadjes naar beneden dwarrelen, stopt Esme een mooi of betekenisvol woord gauw in haar zak. Op een dag vindt ze het blaadje broodslavin. Het woord trekt meteen haar aandacht en ze voelt dat ze iets met het woord moet doen. Op de kamer van haar vriendin en dienstmeisje Lizzie stopt ze al haar verzamelde woorden in een houten koffer. Dit zijn woorden die verkeerd gesorteerd, weggegooid of genegeerd werden, voornamelijk omdat de woorden gebruikt worden door vrouwen of mensen uit een lagere klasse. Esme geeft deze woorden een plekje in haar eigen boek van vergeten woorden.

“Ik kroop onder de sorteertafel en keek uit naar verdwaalde blaadjes. Ik wilde niets liever dan door nog een woord gevonden worden.”

Je voelt de emotie

In het begin moest ik wennen aan de schrijfstijl en het verhaal. Elk hoofdstuk veranderd Esme van leeftijd, waardoor je soms goed moet bedenken hoe oud ze ook alweer was. Daarnaast worden emoties van Esme, haar vader of Lizzie niet duidelijk beschreven, maar je voelt de emotie wel en dat vind ik knap van de schrijfster. Eerst wist ik dus niet goed wat ik van het boek vond, maar langzamerhand werd ik meer in het verhaal gezogen en werd ik dol op Esme. Een meisje dat opgroeit tot vrouw, problemen heeft, volwassen wordt en leert van haar fouten. Iets wat iedereen overkomt en ook menselijk is.

Af en toe even afstand nemen

Williams beschrijft een aantal historische gebeurtenissen in haar boek. Deze gebeurtenissen heeft ze met veel details in kaart gebracht, wat het verhaal erg indrukwekkend maakt. Door deze details kon het boek ietwat zwaar vallen, waardoor ik af en toe afstand moest nemen. Daarna pakte ik het boek weer op en was ik voornamelijk benieuwd naar wat Esme nog meer stond te wachten in haar leven.

Het boek van vergeten woorden is een prachtig boek dat gaat over het ontstaan van de Oxford English Dictionary, maar tegelijkertijd over zoveel meer. Het verhaal heeft een goede balans tussen fictie en non-fictie. Daarnaast worden de hoofdstukken ook afgewisseld met brieven. Dit vond ik zelf erg prettig, omdat je hierdoor het verhaal op een andere manier gaat lezen en interpreteren. Als je van (historische) romans houdt, is dit boek zeker wat voor jou!

Naomi foto lees magazine
Naomi Kappe