Pip Williams dook in de archieven van de Oxford English Dictionary en stuitte op een verhaal dat verteld moest worden. In Het boek van vergeten woorden combineert ze haar onderzoek met het vertellen van prachtige verhalen. Het feit dat deze verhalen echt zijn gebeurd en verteld moesten worden, maakt het boek nog mooier dan het al was. We volgen de hoofdpersoon Esme die geboren wordt in een wereld van woorden. Elk hoofdstuk wordt Esme iets ouder en volgen we een leven dat verreweg van perfect is. Dat maakt het boek zo puur en menselijk!
Het boek start met de vierjarige Esme die al vroeg in haar leven geïntroduceerd wordt met woorden. Haar vader is een van de redacteuren van het Oxford English Dictionary en neemt Esme dagelijks mee naar het scriptorium waar gewerkt wordt aan het woordenboek. Esme is moederloos en daarom enorm op hem gesteld. Daarnaast is ze ontzettend nieuwsgierig, stelt ze altijd vragen en is ze dol op woorden.
Een koffer vol vergeten woorden
Wanneer er blaadjes naar beneden dwarrelen, stopt Esme een mooi of betekenisvol woord gauw in haar zak. Op een dag vindt ze het blaadje broodslavin. Het woord trekt meteen haar aandacht en ze voelt dat ze iets met het woord moet doen. Op de kamer van haar vriendin en dienstmeisje Lizzie stopt ze al haar verzamelde woorden in een houten koffer. Dit zijn woorden die verkeerd gesorteerd, weggegooid of genegeerd werden, voornamelijk omdat de woorden gebruikt worden door vrouwen of mensen uit een lagere klasse. Esme geeft deze woorden een plekje in haar eigen boek van vergeten woorden.