Labyrint van Esther Verhoef: “huiveringwekkende verhalen voor ieder moment van de dag”

De succesvolle thrillerschrijfster, Esther Verhoef, slaat met haar nieuwe boek Labyrint een compleet nieuwe richting in. Deze keer heeft Verhoef zich gericht op het schrijven van korte thrillerverhalen. Ze laat hiermee zien hoe ondergewaardeerd het korte verhalen genre eigenlijk is. Korte verhalen hebben namelijk veel meer te bieden dan we in eerste instantie denken.

Ondergewaardeerd genre

Korte verhalenbundels zijn zeer ondergewaardeerd in de literaire wereld. Zulke verhalenbundels worden zelden uitgebracht. Esther Verhoef wil met haar nieuwe boek Labyrint het korte verhalen genre weer in de spotlights zetten. Dit maakt ze gelijk duidelijk in de introductie van het boek. De meeste schrijvers vinden het zonde om een goed plot op te offeren aan een kort verhaal, maar Verhoef ziet dit anders. Zij vergelijkt het lezen van een complete roman en een korte verhalenbundel met het wonen in een huis en het maken van een rondreis waarbij je telkens verschillende plaatsen aandoet. Een prachtig metafoor om de lezer te overtuigen van dit speciale en mooie genre.

Dertien verhalen

Labyrint bevat dertien spannende verhalen die ieder een andere verhaallijn vertellen. De verhalen verschillen op alle vlakken van elkaar, behalve dan dat ze allemaal in het thriller genre vallen. Het ene verhaal uit het boek is maar drie bladzijden lang en het andere verhaal beslaat twintig bladzijden. De verhalen beginnen allemaal middenin het leven van de hoofdpersonages en gaan in op een bijzonder moment uit hun leven. Er worden in eerste instantie weinig details of achtergrondinformatie gegeven in de verhalen. Als lezer weet je dus weinig over de hoofdpersonages en hun leefomgeving. Je bent overgeleverd aan de kleine stukjes informatie die Esther Verhoef je voorschotelt. Hierdoor leef je mee in het moment met de personages en blijf je benieuwd naar wat er nog meer onthuld zal worden gedurende het verhaal.

Spanning

Esther Verhoef weet de lezer in de ban te houden van haar korte verhalen. Het is knap hoe Verhoef met weinig woorden een compleet verhaal weet te vormen. Doordat veel informatie nog ontbreekt, blijft de lezer gissen over de beweegredenen van personages en blijft fantaseren over de mogelijke scenario's. Dit zorgt ervoor dat je in de ban blijft van de verhalen van Verhoef. Ze bewijst hiermee dat verhalen niet hoeven te bestaan uit honderden pagina's om spannend of vermakelijk te zijn. Soms is het mysterie, dat in een kort verhaal geschept wordt, juist datgene wat het verhaal zo leuk en spannend maakt. De meeste verhalen in Labyrint geven je een huiveringwekkend gevoel naarmate je dichterbij het einde komt. Soms zit je zit zo in het moment en word je zo meegesleept door het verhaal dat je hart in je keel zit. Hetzelfde gevoel dat je hebt wanneer je tijdens een horrorfilm het schrikmoment verwacht. Die specifieke verhalen blijven nog een tijdje in je hoofd rondspoken, omdat je het einde simpelweg niet verwachtte. Er waren echter ook een aantal verhalen waarbij het einde nogal een anticlimax was. Te veel vragen bleven onbeantwoord waardoor je als lezer het idee hebt dat je tijdens het lezen geen steek verder bent gekomen in het verhaal.

Prachtige schrijfstijl

Niet alleen de verhalen die Verhoef bedacht heeft zorgen voor de spanning, haar schrijfstijl draagt er mooi aan bij. Ze weet dingen op een mooie en mysterieuze wijze te formuleren waardoor je verder blijft lezen. Sommige aspecten in de verhalen worden uitbundig en in detail beschreven, zoals de geur van een rottend lijk in een auto of het onheilspellende landschap waar iemand zich bevindt. Wanneer je die zinnen leest, merk je dat ze goed heeft nagedacht over de manier waarop ze het verhaal wil overbrengen op de lezer. Verhoef geeft niet te veel details, ze zegt net genoeg om jou een onheilspellend gevoel te geven. Je ruikt als het ware bijna zelf het rottende lijk.

Ieder moment van de dag

Labyrint is een perfect boek voor die lekkere momentjes in de tuin, een relax momentje tussen de bezigheden door of even voor het slapen gaan. Dit boek leent zich ervoor om eens in de zoveel tijd opgepakt te worden en na een verhaal weer weggelegd te worden. Je hebt geen lange concentratieboog nodig, want voor je er erg in hebt is het verhaal al ten einde gekomen. Verhoef heeft met labyrint een succesvolle manier gevonden om duidelijk te maken, aan de literaire wereld en de lezers, dat korte verhalen de moeite waard zijn om te schrijven en te lezen. Mijn advies is, pak vooral vaker een korte verhalenbundel uit de boekenkast!