Christina Dalcher is op professionele basis altijd al met taal in de weer geweest. Voor de City University in Londen deed ze onderzoek naar de effecten van bepaalde klanken bij sprekers van Italiaanse en Britse dialecten. Dalcher is zelf afgestudeerd op het vak linguïstiek en heeft binnen dit veld veel onderzoek verricht. Met VOX heeft ze haar thrillerdebuut op de wereld gezet.
Voor ieder woord te veel, een stroomstoot
Amerika is allang niet meer het land van de ongekende mogelijkheden. Predikant Carl Corbin heeft zijn levensvisie in de praktijk gebracht en dat komt er op neer dat vrouwen volledig ten dienste van de man moeten staan, niet meer buitenshuis mogen werken, maar honderd procent van hun tijd aan het huisgezin moet besteden. Daarnaast is het spreken beperkt tot honderd woorden per dag, dat wordt afgedwongen door een woordenteller, die als polsband wordt gedragen. Bij overschrijding van het toelaatbare een spanningspuls afgeeft. Dr. Jean McClellan is niet alleen moeder van vier kinderen, maar ook wetenschapper en neurolinguïst. Zij is in deze situatie werkeloos en is het niet eens met de opvatting van Corbin om de Victoriaanse tijden van de vrouw achter het fornuis te laten herleven. Tegen haar zin wordt ze door de overheid gedwongen om haar kennis in te zetten voor genezing van de broer van de Amerikaanse president Sam Myers die bij een skiongeluk ernstig hersenletsel heeft opgelopen. In ruil daarvoor dwingt ze met succes af, dat niet alleen de woordenteller bij haar, maar ook bij haar 6-jarige dochter Sonia tijdens de behandeling van Bobby Myers wordt verwijderd.
Onderdrukking van vrouwen
VOX vertelt het verhaal over georganiseerde en door de wetgever gefaciliteerde mentale en lichamelijke onderdrukking van de vrouw. Haar wereld beperkt zich tot haar gezin en probeert ze die grenzen te overschrijden, dan is een direct uitgevoerde straf haar lot. Het krampachtige verzet van Jean tegen deze situatie lijkt niet alleen hopeloos, maar biedt nauwelijks enig uitzicht op verbetering. Hierbij is de geestelijke mishandeling, die door Dalcher wordt verteld, nog erger dan de lichamelijke. Met uitgekiende en buitengewoon goed beschreven personages weet de auteur een sfeer te creëren die schokkend, afschuwelijk en eng is en deels uitermate geloofwaardig overkomt. De eerste helft schept een horror-achtig beeld dat in de wisseling naar de tweede helft langzaam transformeert naar een soort van actiethriller, die uitmondt in een strijd tegen het georganiseerde kwaad, verpersoonlijkt in Morgan LeBron. De eerdergenoemde geloofwaardigheid betreft voornamelijk de eerste helft, daarna schuurt het verhaal af en toe tegen het ongeloofwaardige aan.
Zet je aan het denken
Dalcher heeft met VOX een debuut gelanceerd dat niet alleen onderdrukking van bevolkingsgroepen, in dit geval vrouwen en meisjes, op een realistische wijze onder de aandacht brengt maar tevens ook spannend en aangrijpend is. Door de zeer brede kennis van de auteur over de werking van de menselijke hersenen en de stem, heeft VOX zeker wel educatieve waarde. Uiteindelijk is het beangstigend te lezen hoe ontvankelijk en daarmee kwetsbaar het niet onderdrukte deel van de mensheid daar vervolgens op reageert. Het spoort aan tot nadenken hoe dit soort situaties met gevaarlijke fanatici te voorkomen.
