Zwanenzang van Karin Fossum is het 15e deel met hoofdinspecteur Konrad Sejer in de hoofdrol. Aan mij de eer om dit boek voor jullie te recenseren. Hoewel ik haar werk nog niet kende, kwam ik er na een speurtocht op Google achter dat ze al vele prijzen heeft gewonnen, onder andere voor beste Noorse en beste Scandinavische misdaadroman. Een goed teken waardoor ik hoge verwachtingen kreeg.
Uiteraard staat in elk boek van de serie een andere zaak centraal. Je hoeft dus niet de hele serie te lezen om te begrijpen waar Zwanenzang over gaat. Wel is het waarschijnlijk leuker als je de hoofdinspecteur al uit eerdere boeken kent, omdat zijn persoonlijke leven als een soort rode draad door de serie loopt.
Het verhaal
Het verhaal begint met enkele op zichzelf staande situaties. Eerst is er het verhaal van de dikke, eenzame, homoseksuele jongen, die heel ongelukkig is en boos op de wereld. Dan heb je de familie Zeeland: een Nederlandse vader, een Noorse moeder en hun dochter. En dan is er nog de creatieve familie, met de bekende fotograaf, zijn vrouw en hun zoon; een aparte jongen, maar een zeer getalenteerd tekenaar. De verhalen worden afwisselend van elkaar verteld, en na verloop van tijd ontdek je het verband ertussen.
Verbindende schakel
Hoofdinspecteur Konrad Sejer is de verbindende schakel. Hij moet de moord op de 16-jarige Gritt, de dochter van het Nederlands-Noorse gezin, oplossen. Hij bijt zich vast in de zaak, waar weinig schot in zit, en komt er na verloop van tijd achter wat al deze mensen met elkaar te maken hebben. Inmiddels is er ook een tweede moord gepleegd. Staat de nieuwe moord op zichzelf of zou die hier ook mee te maken hebben?
Boek zonder hoofdstukken
Het opvallende aan dit boek is dat het geen hoofdstukken heeft. Het is daarom soms even omschakelen, omdat een nieuwe alinea over een heel ander persoon kan gaan dan de vorige alinea. Je moet dus wel goed blijven opletten tijdens het lezen. Maar omdat je steeds beter gaat begrijpen hoe de verhoudingen liggen, snap je ook met terugwerkende kracht waarom het boek zo is opgebouwd. Dat maakt het boek juist leuker dan een rechttoe rechtaan boek.
Geschikt voor televisie
Verder is Zwanenzang een typisch Scandinavische thriller, met indrukwekkende natuur en een paar excentrieke personages. Het is zo beeldend geschreven, dat het verhaal zich als een film in je hoofd afspeelt. Maar het zou ook heel goed verfilmd kunnen worden. De personages lenen zich er perfect voor, en de omgeving waarin dit verhaal zich afspeelt ook. Zwanenzang past perfect in het rijtje The Bridge, Wallander en Morden i Sandhamn. Als je van die series houdt, is Zwanenzang een echte aanrader.
