Het is alweer even geleden dat Voor jou van Jojo Moyes dé bestseller van het moment was. Iedereen was verliefd op dit boek. Het zou een prachtig verhaal zijn, een tranentrekker, een boek om nooit meer te vergeten. Omdat het zo gehypet werd, huiverde ik om het boek op te pakken, dus toen ik dat deed was de hype al lang over. Maar de kracht van het boek werd er niet minder op.
Maak kennis met Louisa (Lou) Clark. Een jonge vrouw die werkt in de tearoom van het kleine, Engelse dorpje waar ze geboren en getogen is. Wanneer de tearoom gaat sluiten, moet ze op zoek naar een andere baan. Ze probeert van alles en komt uiteindelijk terecht bij de familie Traynor als persoonlijk verzorgster van zoon Will, die gehandicapt is. Will is niet de meest gemakkelijke patiënt. Kunnen de twee elkaar helpen het leven te leiden dat ze verdienen?
Vlotte read
Het gebeurt niet vaak, maar het kostte me bij Voor jou welgeteld maar drie dagen om het uit te krijgen. Niet per se omdat het spannend is, of meteen al enorm ontroerend maar gewoon omdat het zo lekker leest. Het is een combinatie van de toegankelijke hoofdpersoon en de fijne schrijfstijl van Jojo Moyes. Louisa is een doorsnee meisje. Weliswaar met enkele gekke trekken, maar die treden helemaal niet op de voorgrond. Doordat ze zo ‘gewoontjes’ is, kun je je als lezer heel goed met haar identificeren. Je komt gemakkelijk in het verhaal en wil dan toch weten hoe het met Louisa verder zal gaan. Ook de fijne humor van Lou helpt enorm mee. Een geheel eigen stijl die erg leuk is om te ontdekken.
Dan is er nog de zeer aangename schrijfstijl van Jojo Moyes. Ze schrijft heel open en actief. Geen ingewikkelde zinnen of doelloze passages die ook weggelaten hadden kunnen worden. Door verder niet te veel poespas bij het verhaal te betrekken houdt ze het simpel en ondanks het zware onderwerp toch ook erg luchtig.
Bijzonder verhaal
Wat ik vind dat Voor jou eigenlijk het allersterkst maakt, is de verhaallijn. Lou is een meisje dat het graag iedereen naar de zin wil maken. Zij gaat dan ook werken bij de Traynor’s en maakt het tot haar missie om Will gelukkig te maken. Het is prachtig om te lezen hoe deze twee met elkaar omgaan. Will is in het begin absoluut niet de makkelijkste. Hij is sikkeneurig, irritant en moet niks hebben van Lou. Het enorme doorzettingsvermogen van haar komt dan al direct om de hoek kijken. Ze geeft niet op en wil koste wat kost ervoor zorgen dat Will het plezier in het leven weer terugvindt.
Dit boek heeft iets bijzonders omdat het eindigt met precies het omgekeerde. Lou had het niet door, en ik als lezer ook pas redelijk laat, maar doordat Lou er zo graag wil zijn voor anderen, cijfert ze zichzelf weg. Will leert haar juist ook voor zichzelf te kiezen. Hij laat haar eigenlijk weer helemaal opleven. En hoewel het verhaal dan niet loopt zoals je gehoopt had, is het toch inspirerend. Een verhaal over leven, liefhebben en dingen doen die je wilt doen. Over liefde, maar ook over de realiteit voor sommige mensen.
Hoewel ik niet net als de meeste lezers heb moeten huilen bij het verhaal, vond ik het toch enorm emotioneel. De lading die erin zit en de boodschap erachter, maken Voor jou tot een absolute aanrader. Hier en daar zaten dan nog wel wat verbeterpuntjes, maar die worden ruimschoots goedgemaakt door al het andere. En een leuk feitje: als je Voor jou hebt gelezen, kun je het hele verhaal daarna nog in zekere mate herbeleven met de film!
