Zak is een beetje een nerd met een baantje in een niet alledaagse winkel. Hij verkoopt plattegronden en oude kaarten. Ook zijn hobby is niet alledaags, hij doet aan urban exploring; het onderzoeken, beklimmen en binnendringen van verlaten gebouwen en terreinen. Op een dag is hij getuige van een ontvoering. Nadat een sjofele vrouw in verwarde toestand de gruwelijke tattoeage op haar rug laat zien, wordt zij door een man zijn auto ingesleurd en scheurt hij er vandoor. Marilyn is een toevallige voorbijganger die net als Zak niet zeker weet wat ze heeft gezien en wat ze er mee moet doen. Al snel krijgen ze bezoek van de ontvoerder om hen er met geweld er aan te herinneren dat ze niets hebben gezien en dat als ze niet nog meer willen worden toegetakeld ze maar beter hun mond kunnen houden. Uiteraard heeft dit het tegenovergestelde effect en Zak en Marilyn ontdekken dat er meer vrouwen zijn met de bizarre tattoeages die verdacht veel op plattegronden lijken. Wie heeft deze verminkingen op zijn geweten en wie ontvoerd en verzamelt vervolgens de toegetakelde vrouwen? En waarom?

Stad van inkt: geheimen en interessante drijfveren

Simpel
Bijna alles aan dit boek is simpel. Het verhaal, de karakters, het taalgebruik, de relatie tussen Zak en Marilyn en uiteindelijk ook het plot. Dat maakt dit boek ook zo verfrissend leuk! Het leest als een speer, wordt nergens saai en is met veel humor geschreven. Waar in andere boeken hoofdpersonen waarvan je weet dat ze toch wel een relatie krijgen, heel lang om elkaar heen draaien en heel veel moeilijkheden, innerlijke strijd en drama's moeten overwinnen, vinden Zak en Marilyn elkaar leuk en geven dat gewoon toe. Echt? Ja, dat kan namelijk ook nog gewoon.

Vlak
Toch zijn de karakters niet vlak en nietszeggend. Zak en Marilyn hebben wél hier en daar wat geheimen en interessante drijfveren. Billy, de man die in opdracht de getattoeerde vrouwen ontvoert en aflevert, ziet zichzelf van een louche zakenman veranderen in de loopjongen van een grote crimineel. Hij wordt gedwongen om ver buiten zijn comfort zone te gaan en krijgt gewetensbezwaren. Zelfs de grote crimineel is niet door en door slecht, hij heeft grenzen, ook al liggen die wat verder dan die van de meeste mensen. Minpuntjes? Ik had nog veel meer verhalen willen horen van de gepensioneerde tattoo artist en het had langer mogen duren. Voordat ik er erg in had klapte ik Stad van Inkt al weer dicht!