Het mes heeft een onverwacht plot dat je meezuigt en laat lijden

Wanneer je 'Harry Hole' zegt, klinkt in de nagalm Jo Nesbø nog na. Het is ook deze protagonist die de naam Nesbø onuitwisbaar op de lijst van internationale bestsellerauteurs heeft gebracht. Inmiddels meer dan veertig miljoen verkochte exemplaren verder, versies in vijftig verschillende talen, staat de Noorse auteur op dit moment op eenzame hoogte. Het twaalfde deel met Harry ‘Fucking’ Hole in de hoofdrol is onlangs losgelaten op zijn fans; Het mes.

Harry Hole kun je niet meer straffen dan hem komen vertellen dat zijn grootste vijand, de zelfmoordenaar Svein Finne, door de rechter op vrije voeten is gesteld. En dat net op het meest ongelegen moment denkbaar, Hole door de liefde van zijn leven, Rakel Fauke, definitief buitenshuis is gezet. Overmatig drankgebruik en zijn levensstijl zijn daar de grootste oorzaak van. De Jealousy bar is de plek waar hij zijn verdriet probeert te vergeten, als een meningsverschil met eigenaar Peter Ringdal uitmondt in een handgemeen. Collega en vriend Bjørn Holm die toevallig ook aanwezig is, belooft de laveloze Hole naar huis te brengen. Bij zijn chef Katrine Bratt probeert hij tevergeefs toestemming te krijgen de jacht op Finne te openen. Teleurgesteld duikt hij in een moordzaak vanwege overspel binnen het huwelijk. Zijn wereld stort volledig in als Katrine hem op de hoogte brengt van een vreselijke gebeurtenis die zijn leven nog verder op zijn kop zet. Daar kan maar één man verantwoordelijk voor zijn; Svein Finne…

In dit twaalfde avontuur treffen we een Harry Hole aan die helemaal terug is bij af. Alcohol is zijn beste vriend en hij leeft weer alleen op zijn oude adres. Hij zit volledig in zijn eigen cocon waardoor Katrine niets anders kan dan hem ook nog tijdelijk schorsen. Zijn destructief gedrag geeft hem weinig ruimte om zijn talenten ten volle te benutten aan datgene waar hij zo goed in is; rechercheren.

Nesbø gunt hem ook weinig ruimte en positioneert hem in Het mes tegen de meest gewetenloze moordenaars. In een snel verhaal waarin vanuit veelvuldig wisselende scènes de meest verschrikkelijke gebeurtenissen elkaar afwisselen, managet Nesbø zijn protegé door de meest bizarre situaties. Maar ook de seriemoordenaar Svein Finne wordt gedetailleerd neergezet waarbij de omschrijvingen hoe hij zijn slachtoffers selecteert, benadert en verkracht, verre van alledaags zijn. De pijn van de slachtoffers is bijna voelbaar. Je zou haast gaan denken dat Nesbø zelf lichte SM-trekjes heeft.

Scandinavische crime

Toch lukt het de Noorse auteur ook voor de twaalfde keer uitstekend, om de lezer voor de volle honderd procent in dit avontuur te trekken. Ruim vijfhonderd pagina’s de aandacht vasthouden lukt niet veel auteurs. Nesbø vindt het doorgaans niet zo belangrijk dat personages worden uitgediept. Hij gebruikt daar de loop van het verhaal voor en diept wel de situaties uit waar ze onverhoopt in terecht zijn gekomen. Onder de omstandigheden waar leed, angst en pijn de hoofdrol spelen, is een personage snel neergezet, maar wel anders dan gewoonlijk het geval is.

Nesbø schrijft ook dit twaalfde deel weer in een krachtige stijl met flink wat scherpe dialogen en hij laat zich zelden of nooit verleiden tot schrijfsel dat mooier lijkt dan het feitelijk is. Ook nu weer blijft het Scandinavische crime die net even iets meer heeft dan de standaard Scandi-thriller, namelijk: snelheid!