Baasverdwijnen

In ‘De man die zijn baas liet verdwijnen’ van Jaap Stroosnier draait het om plotwentelingen

In De man die zijn baas liet verdwijnen neemt Jaap Stroosnier geen blad voor de mond. Er wordt onderscheid gemaakt tussen mensen die leven zoals het hoort en de anderen onder wie hijzelf, althans zijn alter-ego en hoofdpersoon in het boek, Jack Kempinski. Jack vertelt de lezer zijn verhaal op zijn eigen flamboyante, excentrieke en grove wijze. Het boek, niet bedoeld voor tere zieltjes, is zeker een aanrader.

Unieke woordkeuze

Debutanten; ze maken mij altijd nieuwsgierig want wie weet is het wel de verrassing van het jaar en snap je niet waar diegene al die tijd heeft gezeten of waarom hij of zij niet eerder met zijn talent naar buiten is getreden. Jaap Stroosnier is ook zo`n gevalletje nieuwsgierigheid.

De lange titel alleen al doet bij mij allerlei bellen rinkelen. Wanneer je de eerste bladzijde hebt gelezen wordt dit gevoel alleen maar versterkt. De zinnen lopen heel lekker, beeldend, de gehele entourage komt als vanzelf op je netvlies, de unieke woordkeuze en schrijfstijl maken dat je vanaf de eerste zin het boek in gezogen wordt. De manier waarop de zinnen over de bladzijdes lopen zijn haast melodisch te noemen, geen idee hoe ik het anders zou kunnen omschrijven, het heeft iets pakkends maar is aan de andere kant ook ongrijpbaar.

“Ik kan mijn vinger er niet op leggen, het is origineel, uniek, interessant en grof!”

Geen blad voor de mond

Jaap Stroosnier neemt geen blad voor de mond. Enigszins grof wordt het verhaal je in de ik-vorm vanuit Jack verteld. Het is duidelijk, onomwonden, maar toch ook heel passend in de setting. Ik heb me er persoonlijk geen moment aan geërgerd, puur omdat Jaap Stroosnier mij met zijn zinnen heeft verrast en zeer zeker ook aangenaam heeft vermaakt. De man die zijn baas liet verdwijnen kan zeker ook onder het kopje psychologische thrillers worden geschaard. Daar komt hij waarschijnlijk meer tot zijn recht.

Aanrader

Het onderscheidt zich, is net even anders dan andere boeken, wellicht is het de taal gebruik of de manier waarop de zinnen lopen? Weet je, ik kan er eigenlijk mijn vinger niet op leggen en juist dat maakt het zo interessant. Kan jij wel tegen een stootje? Dan is dit boek een aanrader voor jou! Je zult niet teleurgesteld worden, dat beloof ik je! Ik ben niet alleen heel nieuwsgierig naar hoe het met de werkgevers van Stroosnier gaat, maar zeker ook naar het volgende boek, want hier wil ik echt meer van lezen.

“Geen blad voor de mond, zonder gene word je alles uit de doeken gedaan! Maar dan ook alles”

Moon
Moon Kager