Top 10 boeken die een brok in de keel bezorgen

Bibian Mentel kreeg sinds het jaar 2000 negen keer de diagnose kanker. In LEEF lees je hoe Bibian na elk slechtnieuwsgesprek snel de knop omzet en hoe ze er heel bewust voor kiest om te leven. Want leven doet ze. Met hart en ziel. Elke dag opnieuw. Bibian inspireert en motiveert dagelijks mensen - met en zonder kanker - om ook te kiezen voor het leven en het maximale uit zichzelf en uit het moment te halen. Een aanrader voor iedereen die inspiratie zoekt om verder te gaan in moeilijke tijden.

Emma wil leven van Josha Zwaan is het waargebeurde verhaal over een jong meisje dat strijdt tegen anorexia. Bekend van de documentaire van BNN. Jarenlang streed Emma tegen deze verschrikkelijke eetstoornis, tot ze het absolute dieptepunt bereikte. Ze vertrok naar een kliniek in Portugal, om daar een intensieve behandeling te ondergaan. Want Emma wilde maar één ding: leven. Maar het meedogenloze monster dat anorexia heet, liet haar niet meer los. In april 2016 overleed Emma, 18 jaar jong. Dit boek, dat leest als een roman, diept het verhaal van Emma uit, en plaatst haar gevecht in een breder perspectief. Indrukwekkende lectuur voor iedereen die te maken heeft met anorexia, zowel privé als professioneel.

Edith Eva Eger was zestien jaar oud toen ze in 1944 naar Auschwitz werd gedeporteerd. Haar ouders werden direct naar de gaskamer gestuurd en Edith werd gedwongen om voor Mengele te dansen. Haar onverschrokkenheid hielp haar en haar zusje te overleven, al waren ze nog maar nauwelijks in leven toen het kamp eindelijk werd bevrijd. In De keuze deelt dr. Eger haar oorlogsherinneringen en de opmerkelijke verhalen van hen die zij sindsdien heeft geholpen. Ze doet uit de doeken hoe ze als psycholoog haar cliënten al jarenlang helpt om zich uit hun eigen gedachten te bevrijden, en hoe iedereen uiteindelijk voor vrijheid kan kiezen. De herinneringen overstijgende inhoud tilt dit boek uit boven andere Holocaust-literatuur.

Een bijzondere roman over afscheid nemen, vol compassie geschreven, die je als lezer diep raakt. De ontmoeting tussen Leo en Judith leidt tot een bijna symbiotische liefde – onverwacht, gezien hun totaal verschillende achtergrond. Vijfentwintig jaar lang kwam daar niets of niemand tussen. Tot de alzheimer zijn verwoestende werk kwam doen. Zowel Leo als Judith valt ten prooi aan grote verwarring. Leo's verleden dreigt radicaal te worden uitgegumd, terwijl Judith probeert hun gezamenlijke leven aan de vergetelheid te ontrukken en haar eigen toekomst opnieuw vorm te geven. Met de moed der wanhoop en een flinke dosis zelfspot probeert ze het hoofd boven water te houden. Aan de hand van Leo's verhalen over zijn jeugd en haar eigen herinneringen probeert ze de steeds vager wordende foto van Leo's leven weer wat diepte te geven en daarmee een basis te leggen om door te gaan. Voor mensen die willen weten wat Alzheimer inhoudt, is dit een duidelijk maar ook schokkend boek.

Al die herinneringen die zo aanwezig zijn dat ze wel zichtbaar moeten zijn. Als een grote ballon die met een touwtje aan mijn pols vastzit. Eentje die ik overal mee naartoe sleep. De stad is vol ballonnen. Met touwtjes vastgemaakt aan polsen. Femke van der Laan schreef een jaar lang wekelijks in Het Parool over haar leven in de stad na de dood van haar echtgenoot Eberhard, de burgemeester van Amsterdam. Haar columns werden talloze keren gelezen en gedeeld. Stad vol ballonnen is een liefdevolle en ontroerende schets van rouw in het dagelijks leven.

Op vrijdag 29 september 2017 verdwijnt Anne Faber tijdens een fietstocht in de bossen bij Soest. Familie en vrienden zetten een grootscheepse zoekactie op touw, samen met de politie en het leger. Dertien dagen lang houdt de vermissing heel Nederland in zijn greep. Dit boek is het verslag van die intense zoektocht en de nasleep ervan, gebaseerd op de getuigenissen van betrokkenen. Van de eerste aangifte van vermissing op die bewuste vrijdagavond tot de vondst van Annes jas in de bossen enkele dagen later, van de aanhouding van de dader tot de rechtszaak die volgde.

In dit persoonlijke boek onderzoekt Nicci Gerrard alle aspecten van dementie. Wat is het? Hoe gaat de maatschappij ermee om en wat zegt de wetenschap erover? Hoe ziet het eruit voor een buitenstaander en hoe is het om deze ziekte zelf te hebben? Ze kijkt onder anderen naar kunst, literatuur en filosofie. Want wat betekent het om mens te zijn, om een identiteit te hebben, om een zelf te hebben en dat vervolgens kwijt te raken? Het boek bevat eindeloos veel voorbeelden met ieder weer de eigen emoties. In vele opzichten zal het verhaal zeer herkenbaar zijn voor mensen die op enigerlei wijze met dementie te maken hebben.