Van verhalen naar een roman
Een boek schrijven: een droom die uitkomt of is het toevallig op je pad terecht gekomen?
Beiden. Ik heb altijd al korte verhalen geschreven. In 2008, wilde ik weten of het mij zou lukken om een verhaallijn van ruim 50.000 woorden lang in leven te houden en nam daarom deel aan Nanowrimo (ook wel National Novel Writing Month genoemd). Ik hield hier de eerste ruwe versie van Waar dan ook aan over. Daarna heb ik ruim 8 jaar gepiekerd over of en hoe ik met het verhaal verder zou moeten. Omdat het verhaal mij niet los liet, besloot ik begin dit jaar toch te starten met redactie en ruim 6 maanden later is het af!
Miljoenen Nederlanders lopen rond met het idee om ‘ooit eens een boek te schrijven’. Slechts een klein deel daarvan doet dat ook. Heb je een tip voor de groep die nog met het idee rondloopt?
Als je wacht op het vinden van tijd, kun je lang wachten. Ikzelf heb dat ruim 8 jaar gedaan. Het klinkt heel cliché, maar je moet jezelf echt motiveren om er structureel tijd voor te maken. Makkelijker gezegd dan gedaan. De reden waarom het mij nu gelukt is, is omdat ik gewoontes heb ontwikkeld die mij tijdens het proces ondersteunden en motiveerden: elke dag om tien voor vijf opstaan, zodat ik twee uur in rust aan mijn boek kan werken voordat het gezinsleven opstart. Als de afleidingen te groot werden, dan zonderde ik me af in de bibliotheek of in de koffiecorner van de boekhandel. Omringd zijn met boeken motiveerde mij om door te gaan. De schrijvers van die boeken hadden dezelfde weg met succes afgelegd en kwamen tot het schrijven hun eigen boek. Dit gaf mij de motivatie om ook zelf te kunnen schrijven.